نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

قُرْطُبی، مفسر قرن هفتم قمری،<ref>قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۸۳.</ref> و تقی‌الدین سُبْکی، از فقها و محدثان اهل‌سنت در قرن هشتم قمری،<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۹.</ref> به نبوت [[حضرت مریم(س)|حضرت مریم]] معتقد بودند؛ زیرا خداوند به واسطه [[فرشته]] به مانند دیگر پیامبران به او وحی رساند. آیه ۴۲ [[سوره آل‌عمران]] و ذکر نام مریم در کنار دیگر پیامبران، از دلایل نبوت مریم شمرده شده است.<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۹.</ref>

ابن‌حَجَر عَسْقَلانی از افرادی مانند [[ابوالحسن اشعری|ابوالحسن اَشْعری]]، متکلم قرن سوم و ابن‌حَزْم، از عالمان قرن پنجم قمری، نقل کرده که به نبوت زنان اعتقاد داشتند.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۶، ص۴۷۱.</ref> ابن‌حزم، [[حوا]]، [[ساره]]، [[هاجر]]، [[مادر موسی]]، [[آسیه همسر فرعون|آسیه]] و مریم را به عنوان پیامبر معرفی کرده است.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۶، ص۴۷۱.</ref> این گروه به ادله‌ای از جمله برخی آیات قرآن<ref>برای نمونه سوره آل عمران، آیه ۳۳.</ref> استناد کرده‌اند که به برگزیدگی و برتری خاندان ابراهيم و خاندان عمران بر مردم جهان از سوی خداوند اشاره کرده است.<ref>شکوری، «نبوت زنان در قرآن مجید»، ص۴۷.</ref>{{یاد|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ «به يقين، خداوند، [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[نوح (پیامبر)|نوح]] و خاندان ابراهيم و [[آل عمران|خاندان عمران]] را بر مردم جهان برترى داده است.»}} اینان مدعی هستند که از آیات قرآن اختصاص رسالت به مردان فهمیده می‌شود و از آیات قرآن دلیلی بر نفی نبوت زنان یافت نمی‌شود.<ref>الشیخ، عقیلی، «نبوت زنان در قرآن و عهدین»، پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم