Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←اعتبار) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
«اِنَّما الأَعمالُ بِالنِیّات» [[حدیث|روایت]] بسیار مشهوری است که در بسیاری از منابع روایی [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به طوسی، التهذیب، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۸۳؛ سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۳۰۳؛ حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]<ref>نگاه کنید به بخاری، الجامع المسند الصحیح، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۶ و ج۷، ص۱۷۷ و ج۸، ص۱۸۷؛ قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج المسند الصحیح، بیتا، ج۳، ص۱۵۱۵ و ج۳، ص۱۷۰۱؛ نسائی، المجتبی من السنن، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۵.</ref> وجود دارد. برخی از حدیثشناسان آن را [[حدیث متواتر|متواتر]] دانستهاند.<ref>ابن کثیر، الباعث الحثیث الی اختصار علوم الحدیث، بیتا، ج۱، ص۵۷.</ref> به گفته ابیداود در کتاب [[سنن ابیداود]]، از میان ۴۸۰۰ روایت در کتابش، چهار حدیث برای دینداری انسان کفایت میکند که حدیث «انما الاعمال بالنیات» یکی از آنهاست.<ref>سید، «مقدمه» در سنن ابیداود، ص۳.</ref> [[احمد بن حنبل]] این حدیث را یکی از سهپایه [[اسلام]] دانسته<ref>ابن أبی یعلی، طبقات الحنابلة، بی تا، ج۱، ص۴۷.</ref> و برخی دیگر از [[محدث|محدثان]] بر این باورند که این حدیث در هفتاد باب از [[فقه]] کاربرد دارد.<ref>نووی، شرح صحیح مسلم، ۱۳۹۲ش، ج۱۳، ص۵۴.</ref> برخی دیگر گفتهاند فقه بر پنج حدیث استوار است و یکی از آنها همین حدیث است.<ref>ابن رجب، جامع العلوم و الحکم فی شرح خمسین حدیثا، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۹.</ref> | «اِنَّما الأَعمالُ بِالنِیّات» [[حدیث|روایت]] بسیار مشهوری است که در بسیاری از منابع روایی [[شیعه]]<ref>نگاه کنید به طوسی، التهذیب، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۸۳؛ سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۳۰۳؛ حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳.</ref> و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]]<ref>نگاه کنید به بخاری، الجامع المسند الصحیح، ۱۴۲۲ق، ج۱، ص۶ و ج۷، ص۱۷۷ و ج۸، ص۱۸۷؛ قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج المسند الصحیح، بیتا، ج۳، ص۱۵۱۵ و ج۳، ص۱۷۰۱؛ نسائی، المجتبی من السنن، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۵.</ref> وجود دارد. برخی از حدیثشناسان آن را [[حدیث متواتر|متواتر]] دانستهاند.<ref>ابن کثیر، الباعث الحثیث الی اختصار علوم الحدیث، بیتا، ج۱، ص۵۷.</ref> به گفته ابیداود در کتاب [[سنن ابیداود]]، از میان ۴۸۰۰ روایت در کتابش، چهار حدیث برای دینداری انسان کفایت میکند که حدیث «انما الاعمال بالنیات» یکی از آنهاست.<ref>سید، «مقدمه» در سنن ابیداود، ص۳.</ref> [[احمد بن حنبل]] این حدیث را یکی از سهپایه [[اسلام]] دانسته<ref>ابن أبی یعلی، طبقات الحنابلة، بی تا، ج۱، ص۴۷.</ref> و برخی دیگر از [[محدث|محدثان]] بر این باورند که این حدیث در هفتاد باب از [[فقه]] کاربرد دارد.<ref>نووی، شرح صحیح مسلم، ۱۳۹۲ش، ج۱۳، ص۵۴.</ref> برخی دیگر گفتهاند فقه بر پنج حدیث استوار است و یکی از آنها همین حدیث است.<ref>ابن رجب، جامع العلوم و الحکم فی شرح خمسین حدیثا، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۹.</ref> | ||
== متن و ترجمه == | ==متن و ترجمه== | ||
{{عربی|اندازه=۱۰۰%| قال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: يا أيُّها النّاسُ، إنّما الأعمالُ بالنِّيّاتِ، و إنّما لِكُلِّ امرئٍ ما نَوى، فمَن كانَت هِجرَتُهُ إلَى اللّه و رَسولِهِ فهِجرَتُهُ إلَى اللّه و رَسولِهِ، و مَن كانَت هِجرَتُهُ إلى دُنيا يُصيبُها أوِ امرأةٍ يَتَزَوَّجُها فهِجرَتُهُ إلى ما هاجَرَ إلَيهِ.<ref>متقی، کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۲۴، ح۷۲۷۲.</ref>}} | {{عربی|اندازه=۱۰۰%| قال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله: يا أيُّها النّاسُ، إنّما الأعمالُ بالنِّيّاتِ، و إنّما لِكُلِّ امرئٍ ما نَوى، فمَن كانَت هِجرَتُهُ إلَى اللّه و رَسولِهِ فهِجرَتُهُ إلَى اللّه و رَسولِهِ، و مَن كانَت هِجرَتُهُ إلى دُنيا يُصيبُها أوِ امرأةٍ يَتَزَوَّجُها فهِجرَتُهُ إلى ما هاجَرَ إلَيهِ.<ref>متقی، کنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۴۲۴، ح۷۲۷۲.</ref>}} | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==اعتبار== | ==اعتبار== | ||
عالمانی از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] درباره سند حدیث «انما الاعمال بالنیات» در کتابهای خود گفتوگو کردهاند. برای نمونه از میان اندیشمندان شیعه، [[عبدالرحيم بن حسین عراقى]] (درگذشت: ۸۰۶ق) در [[کتاب التقیید و الایضاح]] به بحث سندی و متنیِ این حدیث پرداخته<ref>عراقی، التقیید و الایضاح، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۰۰و ۲۶۹ و ۲۷۳.</ref> و [[شهید ثانی]] در [[کتاب الرعایه فی علم الدرایة]] درباره متواتر و مشهور بودن حدیث به بحث نشسته است.<ref>شهید ثانی، الرعایة فی علم الدرایة، ۱۴۰۸ق، ص۶۸–۷۰ و ۱۰۵ – ۱۰۷.</ref> از میان اندیشمندان اهلسنت نیز [[جلالالدین سیوطی]] (درگذشت: ۹۱۱ق) در کتاب تدریبُالرّاوی، متواتر یا مشهوربودن این حدیث را مورد بحث قرار داده<ref>سیوطی، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی، ۲۰۱۴م، ج۲، ص۶۲۲ و ۶۲۹.</ref> و عثمان بن عبدالرحمن شهرزوری، معروف به ابنصلاح (درگذشت: ۶۴۳ق)، در کتاب معرفةُ اَنواعِ الحدیث پس از تقسیم حدیث مشهور به دو قسم [[حدیث صحیح|صحیح]] و غیر صحیح، این حدیث را از قسم حدیث مشهورِ صحیح دانسته است.<ref>ابن صلاح، معرفة انواع الحدیث، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۷۰.</ref> | |||
برخی از محققان گفتهاند که این روایت | برخی از محققان گفتهاند که این روایت اگرچه در برخی از منابع روایی شیعی به صورت [[حدیث مسند|مسند]] آمده،<ref>طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۶۱۸.</ref> اما در بیشتر منابع شیعی، به صورت [[حدیث مرسل|مرسل]] ذکر شده است.<ref>احمدی نیک، «[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2030273/بازجست-سندی-و-گستره-معنایی-روایت-انما-الاعمال-بالنیات-از-نگاه-فریقین بازجست سندی و گستره معنایی روایت انّما الاعمال بالنیات]»، ص۸۸.</ref> در نتیجه، براساس برخی از مبانی [[علم رجال]]، معتبر نیست و براساس برخی دیگر از مبانی آن، چون هماهنگی با روایات معتبر و [[آیات|آیات قرآن کریم]] و سایر قراین اطمینانآور معتبر است<ref>جواهری، الواضح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۳۶ق، ج۷، ص۱۳۰؛ جلالی مازندرانی، المحصول فی علم الاصول، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۱۸.</ref> در منابع روایی شیعه، روایات دیگری که از نظر مضمون به این روایات نزدیک باشد نیز وجود دارد؛ نظیر این روایت از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] که «نیت مؤمن بهتر از عمل اوست و نیت کافر بدتر از کردارش میباشد و هرکس طبق نیتش عمل میکند.»<ref>«َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص نِیَّةُ الْمُؤْمِنِ خَیْرٌ مِنْ عَمَلِهِ وَ نِیَّةُ الْکَافِرِ شَرٌّ مِنْ عَمَلِهِ وَ کُلُّ عَامِلٍ یَعْمَلُ عَلَی نِیَّتِه» (کلینی، الکافی، ۱۴۲۹، ج۳، ص۲۱۸.)</ref> | ||
===قرائن اطمینانبخش در صحت حدیث=== | ===قرائن اطمینانبخش در صحت حدیث=== | ||
پژوهشگران بر این باورند که میتوان | پژوهشگران بر این باورند که میتوان بهواسطه قرائنی به صحت حدیث انما الاعمال بالنیات اطمینان داشت: | ||
#[[شهرت روایی]]؛<ref>برای این منظور نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۹۸ (پاورقی).</ref> | #[[شهرت روایی]]؛<ref>برای این منظور نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۹۸ (پاورقی).</ref> | ||
#[[شهرت عملی]]؛<ref>شیخ مفید، المسائل الصاغانیة، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۸؛ سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۰.</ref> | #[[شهرت عملی]]؛<ref>شیخ مفید، المسائل الصاغانیة، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۸؛ سید مرتضی، المسائل الناصریات، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۰.</ref> |