confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
*'''[[عکرمة بن ابیجهل|عِکْرِمَة بن ابیجَهْل]]:''' وی قبل از ورود مسلمانان از مکه گریخت؛ اما همسرش که قبلاً مسلمان شده بود، نزد پیامبر(ص) رفت و برای وی امان گرفت.<ref>ابنجوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۵۵.</ref> | *'''[[عکرمة بن ابیجهل|عِکْرِمَة بن ابیجَهْل]]:''' وی قبل از ورود مسلمانان از مکه گریخت؛ اما همسرش که قبلاً مسلمان شده بود، نزد پیامبر(ص) رفت و برای وی امان گرفت.<ref>ابنجوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۵۵.</ref> | ||
*'''صَفْوان بن اُمَیّه:''' او از مکه گریخت؛ اما پس از آنکه عُمَیْر بن وَهْب برای او امان گرفت، نزد پیامبر بازگشت. وی از پیامبر دو ماه مهلت خواست تا اسلام بیاورد. پیامبر(ص) به او چهار ماه مهلت داد. سرانجام پس از مدتی اسلام آورد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۵۳-۸۵۵.</ref> | *'''صَفْوان بن اُمَیّه:''' او از مکه گریخت؛ اما پس از آنکه عُمَیْر بن وَهْب برای او امان گرفت، نزد پیامبر بازگشت. وی از پیامبر دو ماه مهلت خواست تا اسلام بیاورد. پیامبر(ص) به او چهار ماه مهلت داد. سرانجام پس از مدتی اسلام آورد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۵۳-۸۵۵.</ref> | ||
*'''[[عبدالله بن سعد بن ابیسرح|عبدالله بن اَبیسَرْح]]:''' [[عثمان بن عفان|عُثمان بن عَفّان]] که برادر رضاعی او بود، برایش امان گرفت.<ref>بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۶۳.</ref> | *'''[[عبدالله بن سعد بن ابیسرح|عبدالله بن اَبیسَرْح]]:''' [[عثمان بن عفان|عُثمان بن عَفّان]] که [[محرمیت رضاعی|برادر رضاعی]] او بود، برایش امان گرفت.<ref>بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۶۳.</ref> | ||
*'''عبدالله بن خَطَل:''' وی بعد از اسلام آوردن، مسلمانی را به قتل رسانده و مُرتَد شده بود.<ref>مسعودی، التنبیه و الاشراف، دار الصاوی، ص۲۳۳.</ref> او پس از فتح مکه به دست مسلمانان در کنار کعبه کشته شد.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۵۹.</ref> | *'''عبدالله بن خَطَل:''' وی بعد از اسلام آوردن، مسلمانی را به قتل رسانده و [[ارتداد|مُرتَد]] شده بود.<ref>مسعودی، التنبیه و الاشراف، دار الصاوی، ص۲۳۳.</ref> او پس از فتح مکه به دست مسلمانان در کنار کعبه کشته شد.<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۵۹.</ref> | ||
*'''مقیس بن صباته:''' وی یکی از مسلمانان را به قتل رسانده و مرتد شده بود. نمیلة بن عبدالله کنانی وی را کشت.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۴۹-۵۰.</ref> | *'''مقیس بن صباته:''' وی یکی از مسلمانان را به قتل رسانده و مرتد شده بود. نمیلة بن عبدالله کنانی وی را کشت.<ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۴۹-۵۰.</ref> | ||
*'''وَحْشیّ بن حَرْب:''' او قاتل [[حمزة بن عبدالمطلب|حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب]] عموی پیامبر(ص) بود. پس از چندی نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد.<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۵۶۴.</ref> | *'''وَحْشیّ بن حَرْب:''' او قاتل [[حمزة بن عبدالمطلب|حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب]] عموی پیامبر(ص) بود. پس از چندی نزد پیامبر(ص) آمد و مسلمان شد.<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۵۶۴.</ref> | ||
'''زنان''' | '''زنان''' | ||
*'''[[هند دختر عتبه|هِند دختر عُتْبَه]]:''' او مادر معاویه بود که در جنگ اُحُد، شکم حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت. او چهره خود را پوشاند و همراه زنان دیگر با پیامبر [[بیعت نساء|بیعت]] کرد و مسلمان شد.<ref>دیاربکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۹۴.</ref> | *'''[[هند دختر عتبه|هِند دختر عُتْبَه]]:''' او مادر [[معاویة بن ابیسفیان|معاویه]] بود که در جنگ اُحُد، شکم حَمزة بن عَبدالمُطَّلِب را پاره کرد و جگر او را به دندان گرفت. او چهره خود را پوشاند و همراه زنان دیگر با پیامبر [[بیعت نساء|بیعت]] کرد و مسلمان شد.<ref>دیاربکری، تاریخ الخمیس، دار صادر، ج۲، ص۹۴.</ref> | ||
*'''ساره کنیز عَمرو بن هِشام:''' وی پیش از حرکت سپاه اسلام برای مشرکان [[جاسوسی]] کرده بود.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۳۵۴.</ref> او در روز فتح مکه کشته شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۶۰.</ref> | *'''ساره کنیز عَمرو بن هِشام:''' وی پیش از حرکت سپاه اسلام برای مشرکان [[جاسوسی]] کرده بود.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۳۵۴.</ref> او در روز فتح مکه کشته شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۶۰.</ref> | ||
*'''قَریبه و فَرْتَنا دو کنیز عبدالله بن خَطَل:''' این دو کنیز آوازهخوان بودند و پیامبر(ص) را با ترانههای خود هَجْو میکردند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۶۰.</ref> قَریبه کشته شد، اما فَرْتَنا ایمان آورد و تا زمان عثمان زنده بود.<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۲۵.</ref> | *'''قَریبه و فَرْتَنا دو کنیز عبدالله بن خَطَل:''' این دو کنیز آوازهخوان بودند و پیامبر(ص) را با ترانههای خود هَجْو میکردند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۶۰.</ref> قَریبه کشته شد، اما فَرْتَنا ایمان آورد و تا زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]] زنده بود.<ref>صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۲۲۵.</ref> | ||
==شکستن بتها== | ==شکستن بتها== |