آیه ۱۴۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
اصلاح متن
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
M.hasanzadeh (بحث | مشارکتها) (اصلاح متن) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[محسن قرائتی]] (زاده: ۱۳۲۴ش) مفسر شیعه بر این باور است که مسئله انتظار اهل کتاب نسبت به ظهور پیامبر اسلام، چندین مرتبه در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است. به طور مثال [[آیه ۲۹ سوره فتح]]، اشاره به این دارد که اهل کتاب نه تنها از پیامبر(ص)، بلکه از جامعهای که او تشکیل میدهد و نیز از یارانش خبر داشتند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷.</ref> | [[محسن قرائتی]] (زاده: ۱۳۲۴ش) مفسر شیعه بر این باور است که مسئله انتظار اهل کتاب نسبت به ظهور پیامبر اسلام، چندین مرتبه در [[قرآن|قرآن کریم]] آمده است. به طور مثال [[آیه ۲۹ سوره فتح]]، اشاره به این دارد که اهل کتاب نه تنها از پیامبر(ص)، بلکه از جامعهای که او تشکیل میدهد و نیز از یارانش خبر داشتند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷.</ref> | ||
=== تشبیه شناخت اهل کتاب نسبت به پیامبر به شناخت پدر از پسر === | ===تشبیه شناخت اهل کتاب نسبت به پیامبر به شناخت پدر از پسر=== | ||
درباره علت تشبیه شناخت [[اهل کتاب]] نسبت به پیامبر(ص) به شناخت پدر از پسر، چند مورد ذکر شده است: | درباره علت تشبیه شناخت [[اهل کتاب]] نسبت به پیامبر(ص) به شناخت پدر از پسر، چند مورد ذکر شده است: | ||
*شناخت پدر نسبت به پسرش از ابتدای تولّد و حتّی قبل از آن شکل میگیرد؛ | *شناخت پدر نسبت به پسرش از ابتدای تولّد و حتّی قبل از آن شکل میگیرد؛ | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==مرجع ضمیر «یَعْرِفُونَهُ»== | ==مرجع ضمیر «یَعْرِفُونَهُ»== | ||
درباره مرجع ضمیر کلمه «یَعْرِفُونَهُ» در آیه ۱۴۶ بقره چند دیدگاه وجود دارد: اکثریت مفسران باور دارند که مرجع ضمیر، به رسول خدا(ص) برمیگردد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۴۳۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷؛ حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ ش، ج۱، ص۲۸۳؛ ثقفی تهرانی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ ق، ج۱، ص ۱۹۰.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی مفسر شیعه]]، علت بازگشت ضمیر به رسول خدا(ص) را تشبیه کردن معرفت در آیه فوق، به معرفت فرزندان دانسته است. به باور او، | درباره مرجع ضمیر کلمه «یَعْرِفُونَهُ» در آیه ۱۴۶ بقره چند دیدگاه وجود دارد: اکثریت مفسران باور دارند که مرجع ضمیر، به رسول خدا(ص) برمیگردد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۴۳۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷؛ حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ ش، ج۱، ص۲۸۳؛ ثقفی تهرانی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ ق، ج۱، ص ۱۹۰.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی مفسر شیعه]]، علت بازگشت ضمیر به رسول خدا(ص) را تشبیه کردن معرفت در آیه فوق، به معرفت فرزندان دانسته است. به باور او، بازگشت ضمیر «ه» به کتاب (قرآن) نادرست هست زیرا در آیه فوق، معرفت اهل کتاب به فرزندانشان تشبیه شده است و تشبیه کتاب (قرآن) به انسان (فرزندان)، اشتباه است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۹۱</ref> عدهای دیگر از مفسران مرجع ضمیر را مربوط به قبله دانستهاند. [[ابنعربی|ابن عربی]] عارف، رجوع ضمیر در آیه به رسول خدا(ص) نوعی تکلف تلقی کرده است.{{مدرک}}زمخشری مفسر اهل سنت، ضمیر را بدون مرجع خوانده تا اشاره به تفخیم و شهرت کند.{{مدرک}} | ||
==معرفت و کتمان در لغت== | ==معرفت و کتمان در لغت== |