آیه ۱۴۶ سوره بقره: تفاوت میان نسخهها
اضافه کردن ادرس
M.hasanzadeh (بحث | مشارکتها) (اصلاح متن) |
M.hasanzadeh (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن ادرس) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==مرجع ضمیر «یَعْرِفُونَهُ»== | ==مرجع ضمیر «یَعْرِفُونَهُ»== | ||
درباره مرجع ضمیر کلمه «یَعْرِفُونَهُ» در آیه ۱۴۶ بقره چند دیدگاه وجود دارد: اکثریت مفسران باور دارند که مرجع ضمیر، به رسول خدا(ص) برمیگردد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۴۳۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷؛ حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ ش، ج۱، ص۲۸۳؛ ثقفی تهرانی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ ق، ج۱، ص ۱۹۰.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی مفسر شیعه]]، علت بازگشت ضمیر به رسول خدا(ص) را تشبیه کردن معرفت در آیه فوق، به معرفت فرزندان دانسته است. به باور او، بازگشت ضمیر «ه» به کتاب (قرآن) نادرست هست زیرا در آیه فوق، معرفت اهل کتاب به فرزندانشان تشبیه شده است و تشبیه کتاب (قرآن) به انسان (فرزندان)، اشتباه است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۹۱</ref> عدهای دیگر از مفسران مرجع ضمیر را مربوط به قبله دانستهاند. [[ابنعربی|ابن عربی]] عارف، رجوع ضمیر در آیه به رسول خدا(ص) نوعی تکلف تلقی کرده است. | درباره مرجع ضمیر کلمه «یَعْرِفُونَهُ» در آیه ۱۴۶ بقره چند دیدگاه وجود دارد: اکثریت مفسران باور دارند که مرجع ضمیر، به رسول خدا(ص) برمیگردد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۸ش، ج۷، ص۴۳۵؛ قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲۲۷؛ حسینی شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، ۱۳۶۳ ش، ج۱، ص۲۸۳؛ ثقفی تهرانی، تفسیر روان جاوید، ۱۳۹۸ ق، ج۱، ص ۱۹۰.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی مفسر شیعه]]، علت بازگشت ضمیر به رسول خدا(ص) را تشبیه کردن معرفت در آیه فوق، به معرفت فرزندان دانسته است. به باور او، بازگشت ضمیر «ه» به کتاب (قرآن) نادرست هست زیرا در آیه فوق، معرفت اهل کتاب به فرزندانشان تشبیه شده است و تشبیه کتاب (قرآن) به انسان (فرزندان)، اشتباه است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۴۹۱</ref> عدهای دیگر از مفسران مرجع ضمیر را مربوط به قبله دانستهاند.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۲۸-۲۹</ref> [[ابنعربی|ابن عربی]] عارف، رجوع ضمیر در آیه به رسول خدا(ص) نوعی تکلف تلقی کرده است.<ref>ابن عربی، رحمه من الرحمن، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۱۹</ref> زمخشری مفسر اهل سنت، ضمیر را بدون مرجع خوانده تا اشاره به تفخیم و شهرت کند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۰۴</ref> | ||
==معرفت و کتمان در لغت== | ==معرفت و کتمان در لغت== |