confirmed، templateeditor
۱۰٬۹۰۲
ویرایش
(لینک آیه ۱۸۵ سوره بقره) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
#گفته شده دیدگاه برخی از فلاسفه و ظاهر عبارات [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]] این است که اگر اراده به معنای شوق و رغبت باشد، اراده تشریعی به معنای شوق و رغبت به صدور فعلی از شخص دیگری با اختیار خودش است مانند اراده یا شوق خداوند به صدور واجبات از مکلفان مختار؛ اما اگر اراده به معنای قصد و تصمیم بر انجام فعلی باشد، در این صورت اراده فقط به معنای [[اراده تکوینی]] خواهد بود و تقسیم اراده به تکوینی و تشریعی صحیح نیست مگر به لحاظ فعلی که اراده به آن تعلق میگیرد.<ref>بحرانی، معجم الاصولی، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۱۰۵ و ۱۰۶.</ref> | #گفته شده دیدگاه برخی از فلاسفه و ظاهر عبارات [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]] این است که اگر اراده به معنای شوق و رغبت باشد، اراده تشریعی به معنای شوق و رغبت به صدور فعلی از شخص دیگری با اختیار خودش است مانند اراده یا شوق خداوند به صدور واجبات از مکلفان مختار؛ اما اگر اراده به معنای قصد و تصمیم بر انجام فعلی باشد، در این صورت اراده فقط به معنای [[اراده تکوینی]] خواهد بود و تقسیم اراده به تکوینی و تشریعی صحیح نیست مگر به لحاظ فعلی که اراده به آن تعلق میگیرد.<ref>بحرانی، معجم الاصولی، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۱۰۵ و ۱۰۶.</ref> | ||
به گفته آیت الله | به گفته [[جعفر سبحانی|آیت الله سبحانی]]، اراده تشریعی، [[اختیار انسان]] را سلب نمیکند. ازاینرو، بندگان به دو گروه فرمانبر و نافرمان تقسیم میشوند.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۲۵۳.</ref> | ||
اراده تشریعی خدا گسترده است و همه مکلفان را دربرمیگیرد.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۲۵۴.</ref> | اراده تشریعی خدا گسترده است و همه مکلفان را دربرمیگیرد.<ref>سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۱۰، ص۲۵۴.</ref> |