سنت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از اندیشمندان مسلمان، سنت‌های الهی را بنا به ظرف تحقق آن، به دو دسته سنت‌های اخروی و دنیوی تقسیم کرده‌اند<ref>سلیمی، [https://quran.isca.ac.ir/fa/Article/Detail/12367/سنت-های-الهی-در-قرآن سنت‌های الهی در قرآن]، ص۲۵.</ref> و سنت‌های دنیوی را نیز به دو دسته سنت‌های مطلق و سنت‌های مشروط تقسیم کرده‌اند و منظور ایشان از سنت‌های مطلق، آن دسته از سنت‌هایی است که متأثر و معلول رفتار انسان نیست. نظیر [[سنت هدایت|سنت هدایت عام]]، (مطابق با آیه [[۳۶ سوره نحل]]، [[آیه ۲۰۸ سوره شعراء]]) و [[سنت امتحان|سنت امتحان مردم]]، (مطابق با [[آیه ۱۵۵ سوره بقره]] و [[آیه ۸۵ سوره طه]]) که بر همگان جاری می‌گردد.

منظور از سنت‌های مشروط نیز آن دسته از سنت‌هایی است که در قبال عملکرد انسان، جاری می‌شود. نظیر [[سنت نصرت مؤمنان]]، (مطابق با [[آیه ۴۷ سوره روم]]) و [[سنت استخلاف]]{{یاد|به معنای جایگزینی قومی به جای قومی دیگر در بهره‌مندی از نعمات و مواهب الهی.}}(مطابق با [[آیه ۵۴ سوره مائده]] و [[آیه ۳۸ سوره محمد]]).<ref>وفا، تاریخ از دیدگاه قرآن و نهج‌البلاغه، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۸–۱۳۴.</ref>

#سنت خداوند در هدایت به سنت‌های صحیح (نظیر [[آیه ۲۶ سوره نساء]])

#سنت خداوند در شکستن سنت‌های باطل (نظیر آیات ۳۷–۳۸ [[سوره احزاب]])

#سنت خداوند در [[عذاب الهی|عذاب]] پیشینیان (نظیر [[آیه ۱۳۷ سوره آل عمران]]، [[آیه ۵۵ سوره کهف]]، آیات ۶۰–۶۲ [[سوره احزاب]])<ref>نیک‌زاد الحسینی، شبکه معنایی سنن الهی در قرآن کریم، ۱۳۹۲ش، ص۱۳۴.</ref>

برخی از محققان در تقسیمی دیگر، سنت‌های الهی را ابتدا به سنت‌های تکوینی و سنت‌های تشریعی تقسیم کرده و در سنت‌های تشریعی که ناظر بر نظام انسانی است به دو دسته سنت‌های فردی و سنت‌های اجتماعی اشاره دارند.<ref>محصص، [https://ensani.ir/fa/article/375681/سنت-الهی-و-قلمرو-کیفر-گروهی سنت الهی و قلمرو کیفر گروهی]، ص۲۴۹.</ref>