پرش به محتوا

انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۵۵: خط ۵۵:
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یاد|عهد جدید مجموع ۲۷ کتابِ موردقبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی، به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائل‌اند (توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰).}} گفته می‌شود که عبارت‌اند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یاد|مرقس هم با فتحهٔ روی میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref>
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یاد|عهد جدید مجموع ۲۷ کتابِ موردقبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی، به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائل‌اند (توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰).}} گفته می‌شود که عبارت‌اند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یاد|مرقس هم با فتحهٔ روی میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref>


براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره [[قرآن]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد. مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند، نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> مسیحیان معتقدند چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و برخلاف [[تورات]]، هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>
براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه [[مسلمان|مسلمانان]] درباره [[قرآن]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد. مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند، نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref> مسیحیان معتقدند چهار انجیل فقط زندگی‌نامه و سخنان حضرت عیسی(ع) را گزارش می‌کنند و هرگز چیزی از معارف و آموزه‌های خود را به پیام مستقیم الهی نسبت نمی‌دهند، بر خلاف [[یهودیان]] که معتقدند [[تورات]] مستقیم از طرف [[خدا]] نازل شده است.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref>


مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح می‌دانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا می‌دانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمی‌بینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هریک از انجیل‌ها موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی، در اجتماعات یکشنبه در کلیسا، بخش‌هایی از چهار انجیل را می‌خواندند و آنها را به منزله آثار رسولان می‌شمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل بودند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref>
مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح می‌دانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا می‌دانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمی‌بینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هریک از انجیل‌ها موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی، در اجتماعات یکشنبه در کلیسا، بخش‌هایی از چهار انجیل را می‌خواندند و آنها را به منزله آثار رسولان می‌شمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل بودند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش