پرش به محتوا

حدیث ذکر علی عبادة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
  | مؤید روایی  =  
  | مؤید روایی  =  
}}
}}
'''حدیث ذِکرُ علیٍّ عِبادة''' [[حدیث|حدیثی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره عبادت بودن یاد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است. این حدیث در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنّی]] همچون [[الاختصاص (کتاب)|کتاب اختصاص]] اثر [[شیخ مفید]] (درگذشت: [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) و مناقب امیرالمؤمنین اثر ابن‌مغازلی (درگذشت: [[سال ۴۸۳ هجری قمری|۴۸۳ق]])، نقل شده است.  
'''حدیث ذِکرُ علیٍّ عِبادة''' [[حدیث|حدیثی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره عبادت بودن یاد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است. این حدیث در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنّی]] همچون [[الاختصاص (کتاب)|کتاب اختصاص]] اثر [[شیخ مفید]] (درگذشت: [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) و [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب الامام علی بن ابی‌طالب]] اثر ابن‌مَغازلی (درگذشت: [[سال ۴۸۳ هجری قمری|۴۸۳ق]])، نقل شده است.  


ارزشمندترین نوع ذکر را [[ذکر قلبی]] و منظور از عبادت در این حدیث را تفکر دربارهٔ مقام امام علی(ع) دانسته‌اند. در واقع یاد آن حضرت و سایر [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] مقدمه‌ای است تا انسان در اعمال و رفتار خود نیز آنان را یاد کرده و سعی کند در حد توان مطابق سیرهٔ آنان عمل نماید.  
ارزشمندترین نوع ذکر را [[ذکر قلبی]] و منظور از عبادت در این حدیث را تفکر دربارهٔ مقام امام علی(ع) دانسته‌اند. در واقع یاد آن حضرت و سایر [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] مقدمه‌ای است تا انسان در اعمال و رفتار خود نیز آنان را یاد کرده و سعی کند در حد توان مطابق سیرهٔ آنان عمل نماید.  
خط ۲۳: خط ۲۳:
ذِکرُ علیٍّ عِبادة حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره عبادت بودن یاد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است.<ref>مقدس اردبیلی، حدیقة الشیعة، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۷۷۷.</ref> این حدیث در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] نقل شده است.<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۴؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۰۲؛ علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۹؛ ابن‌مغازلی، مناقب أمیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۲۶۸؛ سیوطی، الفتح الکبیر، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱۵، حدیث ۶۴۶۰؛ صنعانی، التنویر شرح الجامع الصغیر، ۱۴۳۲ق، ج۶، ص۱۷۸.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشت: [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) در [[الاختصاص (کتاب)|کتاب اختصاص]]، این عبارت را در ضمن روایتی آورده که پیامبر(ص) یاد [[خدا]]، یاد خود و امام علی و [[امامان شیعه|سایر ائمه(ع)]] را عبادت دانسته است.<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۴.</ref>
ذِکرُ علیٍّ عِبادة حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] درباره عبادت بودن یاد [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است.<ref>مقدس اردبیلی، حدیقة الشیعة، ۱۳۸۳ش، ج۲، ص۷۷۷.</ref> این حدیث در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] نقل شده است.<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۴؛ ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۰۲؛ علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۹؛ ابن‌مغازلی، مناقب أمیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۲۶۸؛ سیوطی، الفتح الکبیر، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱۵، حدیث ۶۴۶۰؛ صنعانی، التنویر شرح الجامع الصغیر، ۱۴۳۲ق، ج۶، ص۱۷۸.</ref> [[شیخ مفید]] (درگذشت: [[سال ۴۱۳ هجری قمری|۴۱۳ق]]) در [[الاختصاص (کتاب)|کتاب اختصاص]]، این عبارت را در ضمن روایتی آورده که پیامبر(ص) یاد [[خدا]]، یاد خود و امام علی و [[امامان شیعه|سایر ائمه(ع)]] را عبادت دانسته است.<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۴.</ref>


از دیگر منابع شیعیِ این حدیث می‌توان به نقل [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشت: [[سال ۵۸۸ هجری قمری|۵۸۸ق]]) در [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۰۲.</ref> و [[علامه حلی]] (درگذشت: [[سال ۷۲۶ هجری قمری|۷۲۶ق]]) در [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|کشف الیقین]]<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۹.</ref> اشاره کرد. عالمانی از اهل‌سنت نیز همچون ابن‌مغازلی (درگذشت: [[سال ۴۸۳ هجری قمری|۴۸۳ق]]) در [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب اَمیرالمؤمنین]]،<ref>ابن‌مغازلی، مناقب أمیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۲۶۸.</ref> سیوطی (درگذشت: [[سال ۹۱۱ هجری قمری|۹۱۱ق]]) در فتح الکبیر<ref>سیوطی، الفتح الکبیر، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱۵، حدیث ۶۴۶۰.</ref> و صنعانی (درگذشت: [[سال ۱۱۸۲ هجری قمری|۱۱۸۲ق]]) در شرح جامع صغیر،<ref>صنعانی، التنویر شرح الجامع الصغیر، ۱۴۳۲ق، ج۶، ص۱۷۸.</ref> این حدیث را به نقل [[عایشه]] از پیامبر(ص) گزارش نموده‌اند.
از دیگر منابع شیعیِ این حدیث می‌توان به نقل [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشت: [[سال ۵۸۸ هجری قمری|۵۸۸ق]]) در [[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب آل ابی‌طالب]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۲۰۲.</ref> و [[علامه حلی]] (درگذشت: [[سال ۷۲۶ هجری قمری|۷۲۶ق]]) در [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|کشف الیقین]]<ref>علامه حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۴۴۹.</ref> اشاره کرد. عالمانی از اهل‌سنت نیز همچون [[ابن‌مغازلی|ابن‌مَغازلی]] (درگذشت: [[سال ۴۸۳ هجری قمری|۴۸۳ق]]) در [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب الامام علی بن ابی‌طالب]]،<ref>ابن‌مغازلی، مناقب أمیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۲۶۸.</ref> سیوطی (درگذشت: [[سال ۹۱۱ هجری قمری|۹۱۱ق]]) در فتح الکبیر<ref>سیوطی، الفتح الکبیر، ۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۱۵، حدیث ۶۴۶۰.</ref> و صنعانی (درگذشت: [[سال ۱۱۸۲ هجری قمری|۱۱۸۲ق]]) در شرح جامع صغیر،<ref>صنعانی، التنویر شرح الجامع الصغیر، ۱۴۳۲ق، ج۶، ص۱۷۸.</ref> این حدیث را به نقل [[عایشه]] از پیامبر(ص) گزارش نموده‌اند.


کتاب «الإبادَة لحُکم الوَضع عَلیَ حدیث ذِکْرُ عَلیٍّ عِبـادة»، اثر سید حسن حسینی آل‌مجدّد شیرازی به بررسی سند این روایت در منابع اهل‌سنت و تأیید آن پرداخته است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4081084https://lib.eshia.ir/70282/1/0 «الإبادة لحکم الوضع»]، کتابخانه مدرسهٔ فقهاهت.</ref>
کتاب «الإبادَة لحُکم الوَضع عَلیَ حدیث ذِکْرُ عَلیٍّ عِبـادة»، اثر سید حسن حسینی آل‌مجدّد شیرازی به بررسی سند این روایت در منابع اهل‌سنت و تأیید آن پرداخته است.<ref>[https://www.mehrnews.com/news/4081084https://lib.eshia.ir/70282/1/0 «الإبادة لحکم الوضع»]، کتابخانه مدرسهٔ فقهاهت.</ref>