پرش به محتوا

زبیر بن عوام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(ویکی سازی)
خط ۸۸: خط ۸۸:
===فتنه جمل===
===فتنه جمل===
نوشتار اصلی: [[جنگ جمل]]
نوشتار اصلی: [[جنگ جمل]]
پس از قتل عثمان، جمعیت زیادی که [[طلحه بن عبید الله|طلحه]] و زبیر نیز در میان آنان بودند، به خانه حضرت علی(ع) هجوم برده و گفتند ما آمده‌ایم تا با شما به خلافت [[بیعت]] کنیم. پس از اصرار زیاد، حضرت علی(ع) پذیرفت.<ref> مفید، الجمل، ۱۳۷۱ش، ص۱۳۰.</ref> زبیر در این واقعه به همراهی طلحه، بیعت [[مهاجران]] را تضمین کرد<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۷.</ref> اما دیری نپایید که از نظر خود برگشت و به مخالفت با خلافت حضرت علی برخاست.<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۹.</ref>چرا که او و طلحه انتظار داشتند که علی فرمانداری کوفه و بصره را به آنها بسپارد٬ اما چنین نشد<ref>ابن قتيبة دينوري، الامامة و السياسة، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱.</ref> پس به بهانه [[عمره]] از [[مدینه]] بیرون آمدند. وقتی قصد مسافرت خود را به علی گفتند، امام به آنان فرمود: ایشان برای زیارت [[خانه خدا]] نمی‌روند، بلکه به قصد مکر و حیله و خیانت مسافرت می‌کنند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۲.</ref>


پس از قتل عثمان، جمعیت زیادی که [[طلحه بن عبید الله|طلحه]] و زبیر نیز در میان آنان بودند، به خانه حضرت علی(ع) هجوم برده و گفتند ما آمده‌ایم تا با شما به خلافت [[بیعت]] کنیم. پس از اصرار زیاد، حضرت علی(ع) پذیرفت.<ref> مفید، الجمل، ۱۳۷۱ش، ص۱۳۰.</ref> زبیر در این واقعه به همراهی طلحه، بیعت [[مهاجران]] را تضمین کرد<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۷.</ref> اما دیری نپایید که از نظر خود برگشت و به مخالفت با خلافت حضرت علی برخاست.<ref>یعقوبی، تاریخ، دار صادر، ج۲، ص۱۶۹.</ref>چرا که او و طلحه انتظار داشتند که '''علی''' فرمانداری کوفه و بصره را به آنها بسپارد٬ اما چنین نشد<ref>ابن قتيبة دينوري، الامامة و السياسة، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱.</ref> پس به بهانه [[عمره]] از [[مدینه]] بیرون آمدند. وقتی قصد مسافرت خود را به '''علی''' گفتند٬ امام به آنان فرمود: ایشان برای زیارت [[خانه خدا]] نمی‌روند، بلکه به قصد مکر و حیله و خیانت مسافرت می‌کنند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۲.</ref>
آن دو، در مکه [[عایشه]] را که از خلافت علی خشمگین بود و از مظلومیت [[قتل عثمان بن عفان|عثمان]] سخن می گفت<ref>ابن قتيبة دينوري، الامامة و السياسة، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱.</ref> با خود همراه کرده به قصد خروج علیه حضرت علی(ع) با تشکیل سپاهی عظیمی عازم [[بصره]] شدند. آنان پس از مصادره اموال یمنیان که توسط [[یعلی بن منبه]] برای حضرت علی(ع) فرستاده می‌شد، به طور رسمی و علنی مخالفت خود را اظهار نمودند.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۳.</ref>
 
آن دو، در مکه [[عایشه]] را که از خلافت علی خشمگین بود و از مظلومیت [[قتل عثمان بن عفان|عثمان]] سخن می گفت<ref>ابن قتيبة دينوري، الامامة و السياسة، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۱.</ref>٬ با خود همراه کرده به قصد خروج علیه حضرت علی(ع) با تشکیل سپاهی عظیمی عازم [[بصره]] شدند. آنان پس از مصادره اموال یمنیان که توسط [[یعلی بن منبه]] برای حضرت علی(ع) فرستاده می‌شد، به طور رسمی و علنی مخالفت خود را اظهار نمودند.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامه و السیاسه، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۳.</ref>


آنان وارد بصره شده و [[عثمان بن حنیف]] استاندار حضرت علی(ع) را مورد ضرب و شتم قرار دادند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۶-۳۶۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref> حضرت علی(ع) با سپاه، خود را به حوالی بصره رساند و پس از تلاش برای ختم غائله با آنان درگیر شد. بسیاری به قتل رسیدند و برخی گریختند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref> زبیر را، به‌دلیل بیعت‌شکنی و مقابله با امام علی(ع)، از سران [[عثمانیه]] قلمداد کرده‌اند.<ref>ناشئ الاکبر، مسائل الامامة، ۱۹۷۱ق، ص۱۵-۱۶.</ref>
آنان وارد بصره شده و [[عثمان بن حنیف]] استاندار حضرت علی(ع) را مورد ضرب و شتم قرار دادند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۶-۳۶۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref> حضرت علی(ع) با سپاه، خود را به حوالی بصره رساند و پس از تلاش برای ختم غائله با آنان درگیر شد. بسیاری به قتل رسیدند و برخی گریختند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref> زبیر را، به‌دلیل بیعت‌شکنی و مقابله با امام علی(ع)، از سران [[عثمانیه]] قلمداد کرده‌اند.<ref>ناشئ الاکبر، مسائل الامامة، ۱۹۷۱ق، ص۱۵-۱۶.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش