سوره: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره‌های قرآن بر اساس کوتاهی، بلندی و تعداد آیات آن، به سوره‌های سبع طوال، مئون، مثانی و المفصل تقسیم شده‌اند.<ref>احمدیان، قرآن شناسی، ۱۳۸۲ش، ص۵۶-۵۷.</ref>

سوره‌هایی که به جهت تعدد زیاد آیات‌شان به این نام، نام‌گذاری شده‌اند، که شامل هفت [[سوره بقره]]، [[آل عمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائده]]، [[سوره انعام|انعام]] و[[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره انفال|انفال]] (یا سوره یونس به جای سوره انفال) است.<ref>رادمنش، آشنایی با علوم قرآنی، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۰.</ref>

سوره‌هایی که کمتر از سوره‌های سبع طوال هستند و بیش از صد آیه دارند که عبارتند از: [[سوره یونس|یونس]] (یا سوره انفال))، [[سوره توبه|التوبه]]، [[سوره نحل|النحل]]، [[سوره هود|هود]]، [[سوره یوسف|یوسف]]، [[سوره کهف|الکهف]]، [[سوره اسراء|الاسراء]]، [[سوره انبیاء|الانبیاء]]، [[سوره طه|طه]]، [[سوره مؤمنون|المؤمنون]]، [[سوره شعراء|الشعراء]] و [[سوره صافات|الصّافات]].<ref>رادمنش، آشنایی با علوم قرآنی، ۱۳۷۴ش، ص۱۵۰.</ref>

تقریبا بیست سوره از سوره‌های قرآن که تعداد آیات آن‌ها کمتر از ۱۰۰ آیه است.<ref>معرفت، التمهید فی علوم القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۲.</ref> سوره‌هایی مانند [[سوره قصص|قصص]]، [[سوره نمل|نمل]]، [[سوره عنکبوت|عنکبوت]]، [[سوره یس|یس]] و [[سوره ص|ص]].<ref>جوان آراسته، درسنامه علوم قرآنی، ۱۳۸۰ش، ص۱۹۲-۱۹۳.</ref>

سوره‌هایی که در آخر قرآن قرار دارند.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۹ش، ص۵۹۵.</ref> از آنجا که این سوره‌ها کوتاهند و با [[بسم الله الرحمن الرحیم| بسمله]] از هم فصل و جدا شده‌اند، به آنها مُفصّل گفته‌اند.<ref>رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۹ش، ص۵۹۵.</ref>