پرش به محتوا

الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
| منابع سنی = سنن تِرمذی، سنن ابن‌ماجه، مسند احمد، مصنف ابن‌ابی‌شیبه
| منابع سنی = سنن تِرمذی، سنن ابن‌ماجه، مسند احمد، مصنف ابن‌ابی‌شیبه
|مؤید روایی=}}
|مؤید روایی=}}
'''اَلْحَسَنُ و اَلْحُسَینُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] دربارهٔ برتری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بر سایر بهشتیان است. عده‌ای از عالمان شیعه، از مضمون این حدیث چنین برداشت کرده‌اند که آن دو امام در دنیا نیز برتر هستند و باید مورد اطاعت قرار گیرند. از نظر برخی عالمان اهل‌سنت، با توجه به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف می‌کنند، مفهوم روایت آن است که حسن و حسین(ع) سرور همهٔ اهل بهشت‌اند؛ البته پیامبر اکرم(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] از عمومیت آن استثنا شده‌اند.
'''اَلْحَسَنُ و اَلْحُسَینُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دربارهٔ برتری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بر سایر بهشتیان است. عده‌ای از عالمان شیعه، از مضمون این حدیث چنین برداشت کرده‌اند که آن دو امام در دنیا نیز از دیگران برترند و باید مورد اطاعت قرار گیرند. از نظر برخی عالمان اهل‌سنت، با توجه به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف می‌کنند، مفهوم روایت آن است که حسن و حسین(ع) سرور همهٔ اهل بهشت‌اند؛ البته پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] از عمومیت آن استثنا شده‌اند.


این حدیث توسط بیست‌وپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] همچون امام علی(ع)، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عُمَر]] گزارش شده و عالمانی از [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[شیعه]] آن را [[متواتر]] شمرده‌اند.
این حدیث توسط بیست‌وپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] همچون امام علی(ع)، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عُمَر]] گزارش شده و عالمانی از [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[شیعه]] آن را [[تواتر|متواتر]] شمرده‌اند.


در برخی منابع اهل‌سنت روایتی شبیه این حدیث آمده که ابوبکر و عُمر را سرور پیران اهل بهشت معرفی می‌کند؛ ولی چند تن از رجالیان اهل سنت آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] و [[حدیث موضوع|جعلی]] دانسته‌اند.
در برخی منابع اهل‌سنت روایتی شبیه این حدیث آمده که ابوبکر و عُمر را سرور پیران اهل بهشت معرفی می‌کند؛ ولی چند تن از رجالیان اهل‌سنت آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] و [[حدیث موضوع|جعلی]] دانسته‌اند.


==برتری حسنین بر همه اهل بهشت==
==برتری حسنین بر همه اهل بهشت==
حدیث سیدا شباب اهل الجنه، روایت مشهوری از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است،<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۶۱.</ref> که از آن برای اثبات برتری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بر سایر اهل بهشت در همه خصلت‌ها، استفاده شده است.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۸۲.</ref>
حدیث سیدا شباب اهل الجنه، روایت مشهوری از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] است،<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۶۱.</ref> که از آن برای اثبات برتری [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] بر سایر اهل بهشت استفاده شده است.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۸۲.</ref>


متن حدیث چنین است: {{عربی|«<big>اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة</big>؛ حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند.»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۱۲؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۷۹؛ ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۶۵۶؛ ابن‌ابی‌شیبه، المصنّف، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۷۸، ح۳۲۱۷۶.</ref>}} این روایت با عباراتی دیگر نیز در منابع حدیثی [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نقل شده است؛ از جمله: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَبُوهُمَا خَیرٌ مِنْهُمَا»؛ (حسن و حسین دو سرور جوانان اهل [[بهشت|بهشت‌اند]] و [[امام علی علیه‌السلام|پدرشان]] از آن دو بهتر است)<ref>حِمیری، قرب الإسناد، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۱؛ ابن‌ماجة، سنن ابن‌ماجه،‌ دار إحیاء الکتب العربیة، ج۱، ص۴۴.</ref> و «الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَنَّ فَاطِمَةَ سَیدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّة»؛ (حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشت‌اند و فاطمه سرور زنان بهشت است).<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۲۳؛ أحمد بن حنبل، مسند أحمد، ۱۴۲۱ق، ج۳۸، ص۳۵۳، ح۲۳۲۹.</ref>
متن حدیث چنین است: {{عربی|«<big>اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة</big>؛ حسن و حسین سرور جوانان اهل بهشت هستند.»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۱۲؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۷۹؛ ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۶۵۶؛ ابن‌ابی‌شیبه، المصنّف، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۷۸، ح۳۲۱۷۶.</ref>}} این روایت با عباراتی دیگر نیز در منابع حدیثی [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نقل شده است؛ از جمله: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَبُوهُمَا خَیرٌ مِنْهُمَا»؛ (حسن و حسین دو سرور جوانان اهل [[بهشت|بهشت‌اند]] و [[امام علی علیه‌السلام|پدرشان]] از آن دو بهتر است)<ref>حِمیری، قرب الإسناد، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۱؛ ابن‌ماجة، سنن ابن‌ماجه،‌ دار إحیاء الکتب العربیة، ج۱، ص۴۴.</ref> و «الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ سَیدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ أَنَّ فَاطِمَةَ سَیدَةُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّة»؛ (حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشت‌اند و فاطمه سرور زنان بهشت است).<ref>شیخ مفید، الأمالی، ۱۴۱۳ق، ص۲۳؛ أحمد بن حنبل، مسند أحمد، ۱۴۲۱ق، ج۳۸، ص۳۵۳، ح۲۳۲۹.</ref>


برخی عالمان اهل سنت با اشاره به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف می‌کنند،<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۳۵۸؛ ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۶۷۹.</ref> اضافهٔ شباب (جوان) به اهل الجنّه را بیانیه و برای توضیح آن دانسته‌اند؛<ref>مناوی، فیض القدیر، ۱۳۵۶ق، ج۶، ص۱۵۱.</ref> یعنی مفهوم روایت چنین است: [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] سرور همهٔ اهل بهشت هستند؛<ref>سِندی، حاشیة السِندی،‌ دار الجیل، ج۱، ص۵۷.</ref> البته [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] و حضرت علی(ع) از عمومیت آن استثنا شده‌اند.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۵۹.</ref>
برخی عالمان اهل‌سنت با اشاره به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف می‌کنند،<ref>شیخ مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۳۵۸؛ ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۴، ص۶۷۹.</ref> اضافهٔ شباب (جوان) به اهل الجنّه را بیانیه و برای توضیح آن دانسته‌اند؛<ref>مناوی، فیض القدیر، ۱۳۵۶ق، ج۶، ص۱۵۱.</ref> یعنی مفهوم روایت چنین است: [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|حسن]] و [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] سرور همهٔ اهل بهشت هستند؛<ref>سِندی، حاشیة السِندی،‌ دار الجیل، ج۱، ص۵۷.</ref> البته [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و حضرت علی(ع) از عمومیت آن استثنا شده‌اند.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۵۹.</ref>


==لزوم اطاعت از حسنین ==
==لزوم اطاعت از حسنین==
«سَید» برای کسی استعمال شده که دارای ریاست، بزرگی و شرافت است.<ref>بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۵۸۲.</ref> همچنین کسی که در جمیع صفات نیک بر دیگران برتری دارد را سید نامیده‌اند.<ref>سمعانی، تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۳۱۶؛ خازن، لباب التأویل، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۴۲.</ref> شیخ علی بحرانی (وفات: [[سال ۱۳۴۰ هجری قمری|۱۳۴۰ق]]) از عالمان شیعه، با استناد به روایتی که سروران اهل محشر را سروران اهل دنیا دانسته،<ref>ابن‌أبی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۶۴.</ref> معتقد است، طبق حدیث سیدا شباب اهل الجنه، امام حسن و امام حسین(ع) در دنیا نیز برتر بوده و باید مورد اطاعت قرار گیرند؛<ref>بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۵۸۲.</ref> به همین دلیل گفته شده، این حدیث از دلایل اثبات [[امامت]] آن دو امام است.<ref>بازوند، [https://alhaqaeq.org/بازخوانی-سندی-و-دلالی-حدیث-سیدا-شباب/ «بازخوانی سندی و دلالی حدیث سیدا شباب اهل الجنة»]، مرکز حقایق اسلامی.</ref>
علی بحرانی (وفات: [[سال ۱۳۴۰ هجری قمری|۱۳۴۰ق]]) از عالمان شیعه، با استناد به روایتی که سروران اهل محشر را سروران اهل دنیا دانسته،<ref>ابن‌أبی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۶۴.</ref> معتقد است، طبق حدیث سیدا شباب اهل الجنه، امام حسن و امام حسین(ع) در دنیا نیز برتر بوده و باید مورد اطاعت قرار گیرند؛<ref>بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۵۸۲.</ref> به همین دلیل گفته شده، این حدیث از دلایل اثبات [[امامت]] آن دو امام است.<ref>بازوند، [https://alhaqaeq.org/بازخوانی-سندی-و-دلالی-حدیث-سیدا-شباب/ «بازخوانی سندی و دلالی حدیث سیدا شباب اهل الجنة»]، مرکز حقایق اسلامی.</ref> «سَید» برای کسی استعمال شده که دارای ریاست، بزرگی و شرافت است.<ref>بحرانی، منار الهدی، ۱۴۰۵ق، ص۵۸۲.</ref> همچنین کسی که در جمیع صفات نیک بر دیگران برتری دارد را سید نامیده‌اند.<ref>سمعانی، تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۳۱۶؛ خازن، لباب التأویل، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۴۲.</ref>


==اعتبار حدیث==
==اعتبار حدیث==
به گفته برخی پژوهشگران، حدیث سیدا شباب اهل الجنه - با نقل‌های متفاوتش - توسط بیست‌وپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]]، از جمله [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمَر]] گزارش شده است.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۶۲.</ref>
به گفته برخی پژوهشگران، حدیث سیدا شباب اهل الجنه - با نقل‌های متفاوتش - از بیست‌وپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]]، از جمله [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمَر]] گزارش شده است.<ref>فتحی، «حدیث سیدا شباب أهل الجنه و مسأله افضلیت امام»، ص۶۲.</ref>


[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] حدیث‌شناس شیعی، این روایت را نزد عالمان شیعه و سنی [[تواتر|متواتر]] می‌داند.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ص۲۸۷.</ref> عده‌ای از عالمان اهل‌سنت از جمله [[سیوطی|سُیوطی]] و [[محمد ناصرالدین البانی|ناصرالدین اَلبانی]] نیز به تواتر این حدیث تصریح کرده‌اند.<ref>مناوی، التیسیر بشرح الجامع الصغیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۵۰۷؛ البانی، سلسلة الاحادیث الصحیحة، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳۱.</ref> [[ابونعیم اصفهانی|ابونُعَیم اصفهانی]] از حدیث‌شناسان اهل‌سنت، در تعبیری کنایه‌ای درباره قوت سند این حدیث، از [[احمد بن حنبل]] نقل کرده که اگر سند این روایت بر مجنون خوانده شود، دیوانگی او برطرف می‌گردد.<ref>اصفهانی، تاریخ اصفهان، ۱۴۱۰ق، ص۷۳.</ref>
[[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] حدیث‌شناس شیعی، این روایت را نزد عالمان شیعه و سنی [[تواتر|متواتر]] می‌داند.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ص۲۸۷.</ref> عده‌ای از عالمان اهل‌سنت از جمله سُیوطی و [[محمد ناصرالدین البانی|ناصرالدین اَلبانی]] نیز به تواتر این حدیث تصریح کرده‌اند.<ref>مناوی، التیسیر بشرح الجامع الصغیر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۵۰۷؛ البانی، سلسلة الاحادیث الصحیحة، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳۱.</ref> [[ابونعیم اصفهانی|ابونُعَیم اصفهانی]] از حدیث‌شناسان اهل‌سنت، در تعبیری کنایه‌ای درباره قوت سند این حدیث، از [[احمد بن حنبل]] نقل کرده که اگر سند این روایت بر مجنون خوانده شود، دیوانگی او برطرف می‌گردد.<ref>اصفهانی، تاریخ اصفهان، ۱۴۱۰ق، ص۷۳.</ref>


==روایت سیدا کهول الجنه==
==روایت سیدا کهول الجنه==
در منابع اهل‌سنت گزارشی همسان با حدیث سیدا شباب اهل الجنه، در شأن [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] ذکر شده است، مبنی بر اینکه آن دو، سرور پیران اهل بهشت‌اند.<ref>ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۶۱۱؛ أحمد بن حنبل، مسند أحمد، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۰، ح۶۰۲.</ref> هیثمی و ابن‌جوزی از بزرگان اهل‌سنت، این خبر را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] و [[حدیث موضوع|جعلی]] دانسته‌اند.<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۵۳؛ ابن‌جوزی، الموضوعات، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref>
در منابع اهل‌سنت گزارشی همسان با حدیث سیدا شباب اهل الجنه، در شأن [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] ذکر شده است، مبنی بر اینکه آن دو، سرور پیران اهل بهشت‌اند.<ref>ترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۶۱۱؛ أحمد بن حنبل، مسند أحمد، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۰، ح۶۰۲.</ref> هیثمی و ابن‌جوزی از عالمان اهل‌سنت، این خبر را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] و [[حدیث موضوع|جعلی]] دانسته‌اند.<ref>هیثمی، مجمع الزوائد، ۱۴۱۴ق، ج۹، ص۵۳؛ ابن‌جوزی، الموضوعات، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref>


[[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج]] نقل کرده است، در مناظره [[یحیی بن أکثم]] با [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد(ع)]]، یحیی از امام پرسید: نظر شما دربارهٔ این روایت که «ابوبکر و عمر سرور پیران أهل بهشت‌اند» چیست؟ امام فرمود:
[[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج]] نقل کرده است، در [[مناظره یحیی بن اَکثم با امام جواد(ع)]]، یحیی از امام پرسید: نظر شما دربارهٔ این روایت که «ابوبکر و عمر سرور پیران اهل بهشت‌اند» چیست؟ امام صدور فرمود: چنین سخنی از پیامبر را محال دانست. آن را [[بنی‌امیه]] در برابر حدیث «حسن و حسین سرور اهل بهشت هستند». جعل کرده‌اند.<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۴۷.</ref>
محال است که پیامبر چنین سخنی فرموده باشد؛ زیرا بهشتیان همگی جوان هستند و اصلاً در میان آن‌ها کسی که در سن پیری باشد، وجود ندارد. این خبر را [[بنی‌امیه]] جعل کردند، در معارضه با حدیث پیامبر(ص) که فرمود: «حسن و حسین سرور اهل بهشت هستند».<ref>طبرسی، الإحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۴۷.</ref>


==پانویس==
==پانویس==