Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| منابع سنی = سنن تِرمذی، سنن ابنماجه، مسند احمد، مصنف ابنابیشیبه | | منابع سنی = سنن تِرمذی، سنن ابنماجه، مسند احمد، مصنف ابنابیشیبه | ||
|مؤید روایی=}} | |مؤید روایی=}} | ||
'''اَلْحَسَنُ و اَلْحُسَینُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] دربارهٔ برتری [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] بر سایر بهشتیان است. عدهای از عالمان شیعه، از مضمون این حدیث | '''اَلْحَسَنُ و اَلْحُسَینُ سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة''' [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] دربارهٔ برتری [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] بر سایر بهشتیان است. عدهای از عالمان شیعه، از مضمون این حدیث چنین برداشت کردهاند که آن دو امام در دنیا نیز برتر هستند و باید مورد اطاعت قرار گیرند. از نظر برخی عالمان اهلسنت، با توجه به روایاتی که بهشتیان را جوان توصیف میکنند، مفهوم روایت آن است که حسن و حسین(ع) سرور همهٔ اهل بهشتاند؛ البته پیامبر اکرم(ص) و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] از عمومیت آن استثنا شدهاند. | ||
این حدیث توسط بیستوپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] همچون امام علی(ع)، [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عُمَر]] گزارش شده و عالمانی از [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[شیعه]] آن را [[متواتر]] شمردهاند. | این حدیث توسط بیستوپنج تن از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] همچون امام علی(ع)، [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عُمَر]] گزارش شده و عالمانی از [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[شیعه]] آن را [[متواتر]] شمردهاند. |