آیه ۴۲ سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

| آیات مرتبط    =  

}}

در قسمت دیگری از این آیه، تعبیر «فَأَنْسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ» به کار برده شد که به نظر بیشتر مفسران ضمیر در «فَأَنْسَاهُ» به یوسف(ع) برگشت می‌کند، به این معنا که [[شیطان]]، خدا را از یاد یوسف برد و به همین دلیل برای رهایی به غیر متوسل شد و [[خدا|خداوند]] نیز به‌این‌خاطر، چند سال او را در زندان قرار داد و [[ثواب و عقاب|عقاب]] کرد. این قول منتسب به [[حدیث|روایات]] نیز هست که [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از این فعل حضرت یوسف به [[ترک اولی]] و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] این روایات را مخالف با نص قرآن ذکر کرده است و معتقد به برگشت ضمیر به ساقی شاه است.