محرمیت رضاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

*فقیهانی چون [[شیخ مفید]]،<ref>شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۰۲.</ref> [[سلار دیلمی]]،<ref>سلار دیلمی، المراسم، ۱۴۰۴ق، ص۱۴۹. </ref>[[عبدالعزیز حلبی|ابن براج]]،<ref>ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۱۹۰.</ref> [[ابوصلاح حلبی]]،<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۲۸۵.</ref> و [[علامه حلی]]<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۷۰.</ref> تعداد دفعات شیرخوردن را ۱۰ دفعه و فقهایی مانند [[شیخ طوسی]]،<ref>شیخ طوسی، الخلاف، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۹۵.</ref> [[محقق حلی]]<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۷.</ref> و [[شهید اول]]<ref>شهید اول، اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰، ص۱۶۳. </ref> تعداد آن را ۱۵ دفعه دانسته‌اند.

*اگر شیرخوار دختر باشد با شوهر زنی که او را شیر داده (پدر رضاعی) و نیز پدر، برادر، عمو، دایی، پسر و نوه‌های شوهر آن زن محرم می‌شود و همچنین پدر و پدربزرگ، برادر، پسر، نوه، عمو و دایی زن نیز بر او محرم می‌شوند.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸-۲۲۹؛ امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref>

افراد مذکور تنها به کودکی که شیر خورده است محرم می‌شوند، نه با خویشاوندان او، حتی پدر و برادران وی هم محرم نمی‌شوند.<ref>فلاح‌زاده، آموزش فقه، ۱۳۸۲ش، ص۳۶۰.</ref>

عنوانی است که در متون روایی و فقهی [[اهل سنت]] مطرح شده<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> و به معنای شیرخوردن بزرگسال یا مرد بالغی از پستان زن نامحرم است.<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۰۷۶.</ref> برخی از فقهای اهل سنت با استناد به روایتی از [[عایشه]] که بر اساس آن، [[پیامبر(ص)]] به زنی برای ایجاد محرمیت با مرد بالغ بیگانه‌ای، اجازه دادند که از شیر خودش به او بدهد تا با او محرم شود،<ref>ابن حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، ج۴۰، ص۱۳۰.</ref> شیر خوردن مرد بالغ بیگانه از زنی شیرده را از اسباب محرمیت و خویشاوندی دانسته‌اند.<ref>ابن حزم، المحلی بالآثار، ۱۴۲۵ق، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref> بنا به نقل [[ابن رشد]] در کتاب [[بدایة المجتهد (کتاب)|بدایةُ المجتهد]]، در ایجاد محرمیت به واسطه شیرخوردن پس از دو سالگی کودک، اختلاف‌نظر است.<ref>ابن رشد، بدایة المجتهد، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۱۳۰.</ref> او معتقد است بیشتر فقهای اهل سنت مانند [[مالک بن انس|مالک]]، [[ابوحنیفه]] و [[شافعی]]، شیرخوردن پس از دو سالگی شیرخوار (رضاع کبیر) را سبب محرمیت ندانسته و آن را [[حرام]] می‌دانند.<ref>ابن رشد، بدایة المجتهد، ۱۹۹۵م، ج۲، ص۱۳۰.</ref>

از نظر فقهای شیعه استفاده از شیرهای بانک شیر موجب محرمیت نمی‌شود.<ref>فلاح تفتی، «بررسی تطبیقی حکم تأسیس بانک شیر در مذاهب اسلامی»، ص۱۱۹.</ref> چرا که از نظر آنان شیرخوردن فقط در صورتی سبب محرمیت می‌شود که شیر به وسیله شیرخوار از پستان مکیده شود.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۳۸۶؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۹۴. </ref>اما برخی از فقهای اهل سنت استفاده نوزاد از شیرهای بانک شیر را موجب درهم‌آمیختگی نسل و نسب و عملی غیراسلامی دانسته‌اند.<ref>فلاح تفتی، «بررسی تطبیقی حکم تأسیس بانک شیر در مذاهب اسلامی»، ص۱۱۵-۱۱۶.</ref> چرا که فقیهانی مانند [[مالک بن انس]] شیرخوردن کودک از پستان و یا از هر طریق دیگری که در حلق او ریخته شود را سبب محرمیت دانسته‌اند،<ref>ابن قدامة، شرح‌الکبیر، دار الکتاب العربی، ج۹، ص۲۰۲. </ref>

*ابن براج، عبدالعزیز، المهذب، قم، مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۶ق.

*ابن حزم، علی بن احمد، المحلی بالآثار، بیروت، دار الجیل، ۱۴۲۵ق.

*ابن حنبل، مسند احمد بن حنبل، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق.

*ابن رشد، محمد بن احمد، بدایةالمجتهد و نهایه المقتصد، بیروت، دارالفکر، ۱۹۹۵م.

*ابن قدامة، عبدالرحمن بن محمد، شرح‌الکبیر، دار الکتاب العربی، بی‌تا.