آیه ۳۲ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه ۳۲ سوره نساء''' توصيه‌ای است<ref>امین، مخزن العرفان در تفسير قرآن، ۱۳۶۱ش، ج۴، ص۶۱.</ref> که آرزوی آنچه [[خدا|خداوند]] به دیگران داده را نداشته باشید.<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۶۷.</ref> از آیه استفاده کرده‌اند که نباید گفت کاش اموال و مقام دیگران را من داشتم.<ref>حسینی شیرازی، تبيين القرآن، ۱۴۲۳ق، ص۹۴.</ref> آیه شامل استعداد، مال، شأنیت و هر چیزی که به برخی داده شده می‌شود.<ref>سید قطب، في ظلال القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۴۲.</ref> از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)‌]] نقل شده که هیچ کدامتان نگویید آنچه دیگری از مال و نعمت و زن زیبا دارد کاش از برای من بود. بگویید که خداوندا به من نیز عطا بفرما.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۶۴.</ref> این آرزو [[حرام]] نیست بلکه عمل نکوهیده و ناپسندی است که انسان را از اصلاح خویش باز داشته و مبدأ [[حسد|حسادت]] است.<ref>موسوی سبزواری، مواهب الرحمان في تفسير القرآن، ۱۴۰۹ق، ج‏۸، ص۱۴۶.</ref>

[[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] عالم و مفسر شیعه در ذیل آیه آورده که زنان و مردان بهره‌ای از [[دنیا]] دارند که آن‌ها را به دست آورده‌اند. دیگران نیز باید تلاش کنند و با عمل، آن‌ها را به دست آورند، نه با آرزو کردن و حسادت.<ref>فیض کاشانی، تفسير الصافي، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۴۶.</ref> «وَلَا تَتَمَنَّوْا» در این آیه به معنای آرزو نکردن است و آن را غیر از امید گفته‌اند.<ref>طیب، أطيب البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۶۸.</ref> برخی مفسران نهی از این آرزو را به خشکاندن ریشه درخت شر و [[فساد]] تشبیه کرده‌اند.<ref>طباطبائی، الميزان في تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۳۳۶.</ref>