حوزه علمیه قم در دوره معاصر: تفاوت میان نسخه‌ها

در فاصله وفات حائری تا مهاجرت بروجردی به قم، ریاست اداره حوزه علمیه قم برعهده سه تن از استادان بزرگ این حوزه؛ [[سید محمد حجت کوه کمره ای]]، [[سید محمد تقی خوانساری|سیدمحمدتقی خوانساری]] و [[سید صدرالدین صدر]] قرار گرفت.

حجت عالم شناخته شده‌ای بود که در [[نجف]] محضر درس دانشمندانی چون [[سید محمد کاظم یزدی]]، [[میرزا محمد حسین نائینی]] و [[آقا ضیاء الدین عراقی|آقا ضیاء عراقی]] را درک کرده بود و از بدوِ ورود به قم به گفتن درس پرمایه‌ای اشتغال داشت که در خورِ ذهن افراد بااستعداد بود. حجت ضمن ارائه درسی پرمایه، و رسیدگی به امور معیشتی حوزویان به پیروی از روش و منش حائری که پرهیز از تنش‌های سیاسی و درگیری با دولت بود توانست حوزه علمیه را که فشار دولت بر آن بیش از زمان حائری بود، حفظ نماید. حجت نیز همچون حائری برای تقویت حوزه علمیه قم در زمینه توسعه فضای آموزشی آن تلاش کرد؛ یادگار مهم او در این باب [[مدرسه حجتیه]] است.<ref>ر.ک: شریف رازی، آثار الحجة، ج ۱، ص ۸۸۹۰، ۹۹۱۰۱، ۱۱۴، ۱۸۵۱۹۰</ref> در این زمینه [[سید محمدتقی خوانساری]] کمک بسیاری به او کرد.

خوانساری در [[اراک]] نزد حائری درس خوانده و نیز در [[نجف]] نزد علمایی چون [[سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] و [[میرزای نائینی]] و [[آقا ضیاء عراقی]] شاگردی کرده بود و از زمان ورود به قم تا پس از مرگ حائری مراحل سطوح و خارج را تدریس می‌کرد.<ref>ر.ک: شریف رازی، آثار الحجة، ج ۱، ص ۱۴۳، ۱۴۵، ۱۵۲</ref>

[[سید صدرالدین صدر]] هم در این دوره در جهت حفظ و ارتقای حوزه علمیه قم کمک زیادی به حجت کرد و با اینکه خود مرجع تقلید بود از هیچ نوع همکاری فروگذار نکرد و حتی به امتحانات طلاب شخصاً رسیدگی و برای تشویق آنان امتحانات هفتگی به صورت مسابقه برگزار می‌کرد و با دادن جایزه آنان را تشویق می‌نمود. وی تحصیل کرده [[عتبات]] نزد دانشمندانی چون [[آخوند خراسانی]] و [[آقا ضیاء عراقی]] بود.<ref>ر.ک:شریف رازی، آثار الحجة، ج ۱، ص ۲۰۰۲۰۱، ۲۰۳، ۲۰۵</ref>.