Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
غلو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''غُلُوّ''' بیرون رفتن از اعتدال در دین و زیاده‌روی در حق [[پیامبران]] و [[امامان شیعه|امامان]] است. غلو را جریانی انحرافی در ادیان می‌دانند و می‌گویند در تاریخ بشر، همواره وجود داشته است. برخی از مصادیق غلو را چنین برشمرده‌اند: اعتقاد به خدا بودن یک پیامبر یا امام، کسی را فرزند خدا دانستن، اعتقاد به نبوت امام علی یا امامان شیعه و اعتقاد به [[مهدویت]] افرادی غیر از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی موعود]]. | '''غُلُوّ''' بیرون رفتن از اعتدال در دین و زیاده‌روی در حق [[پیامبران]] و [[امامان شیعه|امامان]] است. غلو را جریانی انحرافی در ادیان می‌دانند و می‌گویند در تاریخ بشر، همواره وجود داشته است. برخی از مصادیق غلو را چنین برشمرده‌اند: اعتقاد به خدا بودن یک پیامبر یا امام، کسی را فرزند خدا دانستن، اعتقاد به نبوت امام علی یا امامان شیعه و اعتقاد به [[مهدویت]] افرادی غیر از [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|مهدی موعود]]. | ||
اهداف و انگیزه‌های سیاسی، عقب‌ماندگی فکری، دوست‌داشتن افراطی، تعصبات کورکورانه و وجود عوامل نفوذی بین مسلمانان برای ایجاد انحراف فکری را از جمله عوامل ایجاد باورهای غلوآمیز در میان مسلمانان دانسته‌اند. [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] ضمن مردود دانستن عقاید غالیان با استدلال و برهان، با بیان علل و پیامدهای غلو و نیز توطئه‌های غالیان، شیعیان را به دوری از آنان توصیه می‌کردند | اهداف و انگیزه‌های سیاسی، عقب‌ماندگی فکری، دوست‌داشتن افراطی، تعصبات کورکورانه و وجود عوامل نفوذی بین مسلمانان برای ایجاد انحراف فکری را از جمله عوامل ایجاد باورهای غلوآمیز در میان مسلمانان دانسته‌اند. [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] ضمن مردود دانستن عقاید غالیان با استدلال و برهان، با بیان علل و پیامدهای غلو و نیز توطئه‌های غالیان، شیعیان را به دوری از آنان توصیه می‌کردند. | ||
از غلو در [[کلام اسلامی|علم کلام]]، [[علم رجال]] و فرقه‌شناسی بحث شده است. [[مجتهد|فقها]] نیز درباره غلو و احکام کسانی که باورهای غلوآمیز دارند بحث کرده‌اند. به [[فتوا|فتوای]] آنان، هر باور غلوآمیزی که منجر به انکار یکی از [[ضروری دین|ضروریات دین]] شود، در حکم | در روایات، غالیان [[کفر|کافر]] و [[شرک|مشرک]] معرفی شده‌اند و با تعابیری همچون بدترین مخلوقات خدا، از آن‌ها یاد شده است. عالمان شیعه به پیروی از این‌گونه روایات، به مبارزه با غالیان و عقاید غلوآمیز می‌پرداختند. از غلو در [[کلام اسلامی|علم کلام]]، [[علم رجال]] و فرقه‌شناسی بحث شده است. [[مجتهد|فقها]] نیز درباره غلو و احکام کسانی که باورهای غلوآمیز دارند بحث کرده‌اند. به [[فتوا|فتوای]] آنان، هر باور غلوآمیزی که منجر به انکار یکی از [[ضروری دین|ضروریات دین]] شود، در حکم کفر است و باورمندان به آن کافرند و احکام کافر بر آن‌ها مترتب می‌شود. | ||
==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ==مفهوم‌شناسی و جایگاه== | ||