۱۷٬۱۳۹
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==مقتول فی سبیل الله== | ==مقتول فی سبیل الله== | ||
در قرآن | کسی که در راه خدا کشته میشود، [[شهادت|شهید]] نامیده میشود.<ref>محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> البته در قرآن تعبیر «قَتْل فی سبیلالله» (کشته شدن در راه خدا) بهکار رفته است نه شهید.<ref>نگاه کنید به سوره آلعمران، آیه۱۶۹.</ref> ابناثیر، محدث اهلسنت، درباره اینکه چرا به مقتول فی سبیل الله، شهید{{یاد|واژه شهید در لغت و قرآن به معنای شاهد و گواه بر اعمال است. قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۶؛ طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۰۷.)}} پنج وجه را ذکر کرده است: | ||
# خدا و ملائکه شهادت میدهند که او اهل بهشت است. (شهید یعنی کسی که در موردش شهادت داده شده است.) | |||
# او نمرده و گوئی حاضر (شهید) است. | |||
# خدا و ملائکه شهادت میدهند که او اهل بهشت است.(شهید یعنی کسی که در موردش شهادت داده شده است.) | # ملائکه رحمت او را میبینند. (شهید به معنای مشهود یعنی دیده شده است.) | ||
# او نمرده و گوئی حاضر(شهید) است. | |||
# ملائکه رحمت او را میبینند.( | |||
# در امر خدا قیامِ به شهادتِ حق کرده است. | # در امر خدا قیامِ به شهادتِ حق کرده است. | ||
# شاهدِ کرامت خداوند است.<ref>ابناثیر، النهایه فی غریب الحدیث، ۱۳۶۴ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> | # شاهدِ کرامت خداوند است.<ref>ابناثیر، النهایه فی غریب الحدیث، ۱۳۶۴ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> |
ویرایش