پرش به محتوا

ابلاغ آیات برائت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


==شرح واقعه==
==شرح واقعه==
[[آیات برائت]] در پایان سال نهم هجری [[نزول قرآن|نازل]] شد<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳؛ابن‌هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفه، ج۲، ص۵۴۵؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۷۳.</ref> و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مأمور شد در [[ذی‌الحجة|ذی‌الحجه]] همان سال هنگام اجتماع [[شرک|مشرکان]] در [[مکه]]، آیات را به آنان ابلاغ کند.<ref> دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹؛ نگاه کنید به: ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۵، ص۳۶ـ۳۷.</ref> درباره چگونگی این ابلاغ در منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی آمده است چون ده آیه از [[سوره توبه|سوره برائت]] بر پیامبر(ص) نازل شد، پیامبر(ص) [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر بن ابی‌قًحافه]] را فرا خواند و او را فرستاد تا آیات را برای مردم مکه بخواند. سپس پیامبر(ص) [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را فرا خواند و از او خواست به دنبال ابوبکر برود و هر کجا به او رسید، نوشته را از او بگیرد و آن را به سوی مردم مکه ببرد و بر آنان بخواند. امام علی(ع) در [[جحفه|جُحْفه]] به ابوبکر رسید و نوشته را از او گرفت. ابوبکر به سوی پیامبر(ص) بازگشت و گفت: ای پیامبر خدا آیا در حق من چیزی نازل شده است؟ فرمود: نه اما [[جبرئیل]] نزد من آمد و گفت: [پیام] از جانب تو را جز خودت یا مردی از [خاندان] تو نمی‌رساند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۲۷؛ ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۷۰۳، ح۱۲۰۳؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۳۴۸، ح۸۹۲۹؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۱، ص۱۶۸؛ مفید، الامالی، قم، ص۵۶.</ref>  
[[آیات برائت]] در پایان سال نهم هجری [[نزول قرآن|نازل]] شد<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳؛ابن‌هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفه، ج۲، ص۵۴۵؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۷۳.</ref> و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مأمور شد در [[ذی‌الحجة|ذی‌الحجه]] همان سال هنگام اجتماع [[شرک|مشرکان]] در [[مکه]]، آیات را به آنان ابلاغ کند.<ref> دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۰۹؛ نگاه کنید به: ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۵، ص۳۶ـ۳۷.</ref> درباره چگونگی این ابلاغ در منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی آمده است چون ده آیه از [[سوره توبه|سوره برائت]] بر پیامبر(ص) نازل شد، پیامبر(ص) [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر بن ابی‌قًحافه]] را فرا خواند و او را فرستاد تا آیات را برای مردم مکه بخواند. سپس پیامبر(ص) [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را فرا خواند و از او خواست به دنبال ابوبکر برود و هر کجا به او رسید، نوشته را از او بگیرد و آن را به سوی مردم مکه ببرد و بر آنان بخواند. امام علی(ع) در [[جحفه|جُحْفه]] به ابوبکر رسید و نوشته را از او گرفت. ابوبکر به سوی پیامبر(ص) بازگشت و گفت: ای پیامبر خدا آیا در حق من چیزی نازل شده است؟ فرمود: نه اما [[جبرئیل]] نزد من آمد و گفت: [پیام] از جانب تو را جز خودت یا مردی از [خاندان] تو نمی‌رساند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابن‌حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۴۲۷؛ ابن‌حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۷۰۳، ح۱۲۰۳؛ ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۳۴۸، ح۸۹۲۹؛ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۱، ص۱۶۸؛ مفید، الامالی، قم، ص۵۶.</ref>  


به گفته [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] این واقعه به صورت [[تواتر|مُتواتر]] از راویان گوناگون نقل شده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۶۸، ج۶، ص۳۳۸ـ۳۴۱.</ref> البته بین این نقل‌ها اختلافات جزئی هم وجود دارد؛ مانند اینکه یامبر(ص) پیام را ابتدا به ابوبکر و [[عمر بن خطاب|عُمر]] داد (نه فقط ابوبکر)، سپس علی(ع) را به دنبال آنان فرستاد<ref>نگاه کنید به: حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۲۰ق ، ج۵، ص۱۶۵۲، ح۴۳۷۴.</ref> یا منطقه‌ای که علی(ع) به ابوبکر رسید ذوالحُلَیفه بود.<ref>ابن‌حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۵۶۲، ح۹۴۶؛ ابن‌حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۴۲۳، ح۱۳۲۱۳.</ref>
به گفته [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] این واقعه به صورت [[تواتر|مُتواتر]] از راویان گوناگون نقل شده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۶۸، ج۶، ص۳۳۸ـ۳۴۱.</ref> البته بین این نقل‌ها اختلافات جزئی هم وجود دارد؛ مانند اینکه یامبر(ص) پیام را ابتدا به ابوبکر و [[عمر بن خطاب|عُمر]] داد (نه فقط ابوبکر)، سپس علی(ع) را به دنبال آنان فرستاد<ref>نگاه کنید به: حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ۱۴۲۰ق ، ج۵، ص۱۶۵۲، ح۴۳۷۴.</ref> یا منطقه‌ای که علی(ع) به ابوبکر رسید ذوالحُلَیفه بود.<ref>ابن‌حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۵۶۲، ح۹۴۶؛ ابن‌حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۴۲۳، ح۱۳۲۱۳.</ref>
خط ۲۰: خط ۲۰:


==از فضایل امام علی(ع)==
==از فضایل امام علی(ع)==
در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]]<ref>طبرسی، الاحتجاج، نشر المرتضی، ج۱، ص۱۴۴.</ref> اثر [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] از علمای شیعه و کتاب [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب الامام علی بن ابی‌طالب]]<ref>ابن مغازلی، مناقب امیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۷۰.</ref> اثر [[ابن مغازلی]] از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] برای اثبات برتری خویش بر دیگر [[صحابه]] و استحقاقش برای [[خلافت]] به این واقعه استدلال کرده است.  
در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]]<ref>طبرسی، الاحتجاج، نشر المرتضی، ج۱، ص۱۴۴.</ref> اثر [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]] از علمای شیعه و کتاب [[مناقب الامام علی بن ابی‌طالب (کتاب)|مناقب الامام علی بن ابی‌طالب]]<ref>ابن‌مغازلی، مناقب امیرالمؤمنین، ۱۴۲۴ق، ص۱۷۰.</ref> اثر [[ابن‌مغازلی]] از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آمده است [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] برای اثبات برتری خویش بر دیگر [[صحابه]] و استحقاقش برای [[خلافت]] به این واقعه استدلال کرده است.  


همچنین ابلاغ آیات برائت، در آثار شیعه و سنی جزو [[فضایل امام علی(ع)]] بیان شده است. از آثار شیعه می‌توان به کتاب ''[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]'' [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق)،<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۵.</ref> [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|''کشف الیقین'']] اثر [[علامه حلی]] (درگذشت ۷۲۶ق)<ref> حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱۷۲.</ref> و ''[[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]]'' اثر [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشت ۵۸۸ق)<ref>ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، انتشارات علامه، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و از میان آثار اهل‌سنت می‌توان به کتاب ''البدایه و النهایه'' ابن‌کثیر<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۷، ص۳۵۷.</ref> و ''[[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|المناقب]]'' اثر [[موفق بن احمد خوارزمی]] (درگذشت ۵۶۸ق)<ref>خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۶۵.</ref> اشاره کرد.
همچنین ابلاغ آیات برائت، در آثار شیعه و سنی جزو [[فضایل امام علی(ع)]] بیان شده است. از آثار شیعه می‌توان به کتاب ''[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الارشاد]]'' [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق)،<ref>مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۵.</ref> [[کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین (کتاب)|''کشف الیقین'']] اثر [[علامه حلی]] (درگذشت ۷۲۶ق)<ref> حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱۷۲.</ref> و ''[[مناقب آل ابی‌طالب (کتاب)|مناقب]]'' اثر [[ابن‌شهرآشوب]] (درگذشت ۵۸۸ق)<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، انتشارات علامه، ج۲، ص۱۲۶.</ref> و از میان آثار اهل‌سنت می‌توان به کتاب ''البدایه و النهایه'' ابن‌کثیر<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۳۹۸، ج۷، ص۳۵۷.</ref> و ''[[مناقب امیرالمؤمنین (کتاب)|المناقب]]'' اثر [[موفق بن احمد خوارزمی]] (درگذشت ۵۶۸ق)<ref>خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۶۵.</ref> اشاره کرد.


برخی از عالمان اهل‌سنت گفته‌اند عزل [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] در این واقعه و اعزام علی(ع)، دلیلی بر برتری امام علی(ع) نیست؛ چراکه سبب این اعزام این است که در بین عرب در آن روزگار چنین مرسوم بوده است که لغو پیمان، به دست کسی که آن را منعقد کرده و یا یکی از خویشاوندان او، باید انجام می‌پذیرفت؛<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۱۱ق، ج۱۵، ص۵۲۳؛ رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱۰، ص۱۳۹.</ref> اما علمای شیعه بر آن‌اند که مأموریت امام علی(ع) گواه بر مشترک‌بودن رسالت امام علی(ع) و پیامبر(ص) است؛ زیرا این مأموریت فقط برائت‌جستن از [[شرک|مشرکان]] نبود که وظیفه و رسالت همه مؤمنان است، بلکه اعلام و ابلاغ احکام الهی جدید نیز بود.<ref> دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۱۰. همچنین نگاه کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۶۴ـ۱۶۸.</ref>
برخی از عالمان اهل‌سنت گفته‌اند عزل [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] در این واقعه و اعزام علی(ع)، دلیلی بر برتری امام علی(ع) نیست؛ چراکه سبب این اعزام این است که در بین عرب در آن روزگار چنین مرسوم بوده است که لغو پیمان، به دست کسی که آن را منعقد کرده و یا یکی از خویشاوندان او، باید انجام می‌پذیرفت؛<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۱۱ق، ج۱۵، ص۵۲۳؛ رشیدرضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱۰، ص۱۳۹.</ref> اما علمای شیعه بر آن‌اند که مأموریت امام علی(ع) گواه بر مشترک‌بودن رسالت امام علی(ع) و پیامبر(ص) است؛ زیرا این مأموریت فقط برائت‌جستن از [[شرک|مشرکان]] نبود که وظیفه و رسالت همه مؤمنان است، بلکه اعلام و ابلاغ احکام الهی جدید نیز بود.<ref> دانشنامه امام علی، ۱۳۸۰ش، ج۸، ص۲۱۰. همچنین نگاه کنید به: طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۶۴ـ۱۶۸.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۱: خط ۳۱:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام محمد، با تجدید نظر و اضافات ابوالقاسم گرجی، چ۶، تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۸.
* آیتی، محمدابراهیم، تاریخ پیامبر اسلام محمد، با تجدید نظر و اضافات ابوالقاسم گرجی، چاپ ششم، تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۸ش.
* ابن‌سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دار بیروت، [بی‌تا] (کتابخانه دیجیتال نور).
* ابن‌حنبل، احمد، فضائل الصحابه، تحقیق: وصی‌الله محمد عباس، بیروت، مؤسسة الرساله، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
* ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، تصحیح: هاشم رسولی و محمدحسین آشتیانی، قم، انتشارات علامه، [بی‌تا].
* ابن‌حنبل، احمد، مسند، تحقیق: شعیب الارنؤوط، عادل مرشد و دیگران، [بی‌جا]، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* ابن‌سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دار بیروت، بی‌تا.
* ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، تصحیح: هاشم رسولی و محمدحسین آشتیانی، قم، انتشارات علامه، بی‌تا.
* ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، تحقیق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
* ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، تحقیق: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
* ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس‌الدین، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۹ق.
* ابن‌کثیر، اسماعیل بن کثیر، البدایه و النهایه، آماده‌سازی: خلیل شحاده، بیروت، دار الفکر، ۱۳۹۸.
* ابن‌کثیر، اسماعیل بن کثیر، البدایه و النهایه، آماده‌سازی: خلیل شحاده، بیروت، دار الفکر، ۱۳۹۸.
* ابن‌مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه، تحقیق: ابوعبدالرحمن ترکی بن عبدالله الوادعی، صنعاء، دار الآثار، چاپ ۱، ۱۴۲۴ق.
* ابن‌مغازلی، علی بن محمد، مناقب امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب رضی الله عنه، تحقیق: ابوعبدالرحمن ترکی بن عبدالله الوادعی، صنعاء، دار الآثار، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
* ابن‌هشام، السیرة النبویة، تصحیح: ابراهیم آبیاری، مصطفی سقا، عبدالحفیظ شبلی، بیروت، دار المعرفه، [بی‌تا] (کتابخانه دیجیتال نور).
* ابن‌هشام، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویة، تصحیح: ابراهیم آبیاری، مصطفی سقا، عبدالحفیظ شبلی، بیروت، دار المعرفه، بی‌تا.
* ابن حنبل، احمد، فضائل الصحابه، تحقیق: وصی‌الله محمد عباس، بیروت، مؤسسة الرساله، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
* امینی، عبدالحسین، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۸.
* ابن حنبل، احمد، مسند، تحقیق: شعیب الارنؤوط، عادل مرشد و دیگران، [بی‌جا]، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، المکتبة العصریه، ۱۴۲۰ق.
* امینی، عبدالحسین (علامه)، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۸.
* حلی، حسن بن یوسف، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ق.
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، المکتبة العصریه، ۱۴۲۰ق (کتابخانه دیجیتال نور).
* خوارزمی، موفق بن احمد، المناقب، تحقیق: شیخ مالک المحمودی، بی‌جا، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۱ق.
* حلی، حسن بن یوسف (علامه حلی)، کشف الیقین فی فضائل امیرالمؤمنین، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ق.
* دانشنامه امام علی(ع)، زیر نظر علی‌اکبر رشاد، تهران، مرکز نشر آثار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
* خوارزمی، موفق بن احمد، المناقب، تحقیق: شیخ مالک المحمودی، [بی‌جا]، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۱۱ق.
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدر المنثور فى التفسير بالماثور، قم،  كتابخانه عمومى حضرت آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى( ره)، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
* دانشنامه امام علی(ع)، زیر نظر علی‌اکبر رشاد، تهران، مرکز نشر آثار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ ۱، ۱۳۸۰ش.
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ ۲، ۱۳۹۰ق.
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، تصحیح: محمدباقر موسوی خرسان، مشهد، نشر المرتضی، بی‌تا.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: بی‌نا، بی‌تا.
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تحقیق: هشام رسولی، تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیة، چاپ اول، ۱۳۸۰ق.
* مفید، محمد بن محمد، الأمالی، تحقیق: حسین استادولی، علی‌اکبر غفاری، قم: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزه العلمیه، بی‌تا.
* مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق و تصحیح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.
*رشیدرضا، محمد، تفسیر المنار، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۰م.
*رشیدرضا، محمد، تفسیر المنار، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۰م.
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدر المنثور فى التفسير بالماثور، قم،  كتابخانه عمومى حضرت آيت‌الله العظمى مرعشى نجفى( ره)، چاپ ۱، ۱۴۰۴ق.
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، چاپ ۲، ۱۳۹۰ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ ۳، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، تصحیح: محمدباقر موسوی خرسان، مشهد، نشر المرتضی، [بی‌تا] (کتابخانه دیجیتال نور).
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: [بی‌نا]، [بی‌تا] (کتابخانه دیجیتال نور).
* عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر (تفسیر العیاشی)، تحقیق: هشام رسولی، تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیة، چ۱، ۱۳۸۰ق.
*فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۱ق.
*فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۱ق.
* مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق و تصحیح: مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، کنگره شیخ مفید، چ۱، ۱۴۱۳ق.
* مفید، محمد بن محمد، الأمالی، تحقیق: حسین استادولی، علی‌اکبر غفاری، قم: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزه العلمیه، [بی‌تا].
* یعقوبی، احمد بن اسحاق، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، [بی‌تا].
{{پایان}}
{{پایان}}