پرش به محتوا

آیه تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۸۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳
خط ۴۱: خط ۴۱:


==دلالت بر عصمت==
==دلالت بر عصمت==
درباره چگونگی دلالت آیه تطهیر بر [[عصمت]] اهل‌بیت، گفته می‌شود «الرِجسَ» (پلیدی) همراه با «الف و لام جنس» آمده و شامل هرگونه پلیدی فکری و عملی همچون [[شرک]]، [[کفر|کُفر]]، [[منافق|نفاق]]، جهل و [[گناه]] می‌شود.<ref>راضی، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ص۷.</ref> و چنین ازاله و برطرف کردنی، با عصمت الهی منطبق است که انسان را از هر باطلی، چه عقاید و چه اعمال حفظ می‌کند.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۲۱۲</ref><br>
درباره چگونگی دلالت آیه تطهیر بر [[عصمت]] اهل‌بیت، گفته می‌شود «الرِجسَ» (پلیدی) همراه با «الف و لام جنس»{{یاد|الف و لام جنس بر سر اسم می‌آید و دو نوع است: ۱. استغراق: این نوع «ال» همه افراد جنس خود را شامل می‌شود به گونه‌ای که می‌توان بجای آن الف و لام از کلمه «کل» استفاده نمود<ref>خویی، محاضرات فی اصول الفقه، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۳۵۶.</ref> مثل الف ولام الانسان در آیه «خُلِقَ الانسانُ ضعیفاً» (انسان ناتوان آفریده شده‌است). مراد از «الانسانُ» همه‌ انسان‌هاست.<ref>زاهدی فر و موسوی شجری، «اختلاف معنایی الف و لام عهد و جنس در تفسیر آیات قرآن کریم»، ص۳۵.</ref>
 
۲. بیان حقیقت: این نوع «ال»، حقیقت و ماهیت جنس را روشن می‌کند و نشانه آن، این است که نمی‌توان بجای آن الف و لام از کلمه «کل» استفاده کرد مانند آیه «وَجَعَلنَا مِنَ ٱلمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّ» (از آب هر چيز زنده‌اى را آفريديم). مراد از «الماء» آب خاصی نیست بلکه جنس و آب، ذاتاً این‌گونه است.<ref>زاهدی فر و موسوی شجری، «اختلاف معنایی الف و لام عهد و جنس در تفسیر آیات قرآن کریم»، ص۳۵.</ref>}} آمده و شامل هرگونه پلیدی فکری و عملی همچون [[شرک]]، [[کفر|کُفر]]، [[منافق|نفاق]]، جهل و [[گناه]] می‌شود.<ref>راضی، سبیل النجاة فی تتمة المراجعات، بیروت، ص۷.</ref> و چنین ازاله و برطرف کردنی، با عصمت الهی منطبق است که انسان را از هر باطلی، چه عقاید و چه اعمال حفظ می‌کند.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۲۱۲</ref><br>
همچنین برخی الفاظ در آیه موجب تأکید موضوع عصمت برای اهل بیت شمرده شده است، از جمله: واژه «إِنَّما» که دلالت بر انحصار داشته و نشان می‌دهد [[اراده الهی]] برای از بین بردن پلیدی، مخصوص اهل‌بیت است. یا واژه «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق بوده و تأکیدی دیگر برای [[طهارت]] به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۳۰۹.</ref>
همچنین برخی الفاظ در آیه موجب تأکید موضوع عصمت برای اهل بیت شمرده شده است، از جمله: واژه «إِنَّما» که دلالت بر انحصار داشته و نشان می‌دهد [[اراده الهی]] برای از بین بردن پلیدی، مخصوص اهل‌بیت است. یا واژه «تَطهِیرًا» که مفعول مطلق بوده و تأکیدی دیگر برای [[طهارت]] به شمار می‌رود.<ref>طباطبائی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج‏۱۶، ص۳۰۹.</ref>
در برخی [[حدیث|روایات]] نیز، پیامبر(ص) پس از تلاوت آیه تطهیر، فرموده است: «فَأَنَا وَ أَهْلُ بَیْتِی مُطَهَّرُونَ مِنَ الذُّنُوبِ؛ من و اهل بیتم از گناهان پاک هستیم».<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۰؛ ابن مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، دار الحدیث، ج۱، ص۳۰۵.</ref>حضرت علی(ع) هم در [[ماجرای فدک]] با استناد به این آیه منزه بودن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] از گناه را اثبات نمود.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۲۵۶.</ref>
در برخی [[حدیث|روایات]] نیز، پیامبر(ص) پس از تلاوت آیه تطهیر، فرموده است: «فَأَنَا وَ أَهْلُ بَیْتِی مُطَهَّرُونَ مِنَ الذُّنُوبِ؛ من و اهل بیتم از گناهان پاک هستیم».<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۰؛ ابن مردویه اصفهانی، مناقب علی بن ابی‌طالب، دار الحدیث، ج۱، ص۳۰۵.</ref>حضرت علی(ع) هم در [[ماجرای فدک]] با استناد به این آیه منزه بودن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] از گناه را اثبات نمود.<ref>طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۲۵۶.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۹

ویرایش