پرش به محتوا

آیه ۲۳ سوره احزاب: تفاوت میان نسخه‌ها

ویکی سازی
بدون خلاصۀ ویرایش
(ویکی سازی)
خط ۱۵: خط ۱۵:
| آیات مرتبط =
| آیات مرتبط =
}}
}}
'''آیه ۲۳ سوره احزاب''' درباره [[ایمان|مؤمنانی]] است که به عهدشان با خدا پای‌بند بودند و برخی از آنها به [[شهادت]] رسیدند و برخی منتظر شهادت ماندند. از نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، منظور از آن عهد این بود که هنگامی که با [[دشمن]] روبرو شدند، فرار و پشت به دشمن نکنند و ثابت‌قدم در کنار [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بمانند.
'''آیه ۲۳ سوره احزاب''' درباره [[ایمان|مؤمنانی]] است که به عهدشان با خدا پای‌بند بودند و برخی از آنها به [[شهادت]] رسیدند و برخی منتظر شهادت ماندند. از نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، منظور از آن عهد این بود که هنگامی که با دشمن روبرو شدند، فرار و پشت به دشمن نکنند و ثابت‌قدم در کنار [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بمانند.


برای این آیه شأن‌نزول‌های مختلفی ذکر شده است. به گفته نویسنده [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|تفسیر منهج الصادقین]]، بیشتر مفسران و محدثان برآنند که این آیه در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابی‌طالب]] و [[عبیدة بن حارث|عبیده بن حارث]] نازل شده است. روایتی از امام علی(ع) نیز در این باره نقل شده است. در منابع تفسیری اهل‌سنت، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه درباره انس بن نضیر، از [[صحابه]] و عموی [[انس بن مالک|اَنس بن مالک]]، بیان شده است.
برای این آیه شأن‌نزول‌های مختلفی ذکر شده است. به گفته نویسنده [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|تفسیر منهج الصادقین]]، بیشتر مفسران و محدثان برآنند که این آیه در شأن [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه بن عبدالمطلب]]، [[جعفر بن ابی‌طالب]] و [[عبیدة بن حارث|عبیده بن حارث]] نازل شده است. روایتی از امام علی(ع) نیز در این باره نقل شده است. در منابع تفسیری اهل‌سنت، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه درباره انس بن نضیر، از [[صحابه]] و عموی انس بن مالک، بیان شده است.


در تفاسیر شیعه، مراد از کسانی که به شهادت رسیدند (مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏)، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب و مقصود از کسانی که در انتظارند، علی(ع) دانسته شده است. در منابع اهل‌سنت، حمزه، شهیدان جنگ بدر و اُحُد و [[طلحة بن عبیدالله]] مصادیق «مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏» شمرده شده‌اند.
در تفاسیر [[شیعه]]، مراد از کسانی که به شهادت رسیدند (مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏)، حمزه و جعفر بن ابی‌طالب و مقصود از کسانی که در انتظارند، علی(ع) دانسته شده است. در منابع اهل‌سنت، حمزه، شهیدان جنگ بدر و اُحُد و [[طلحة بن عبیدالله]] مصادیق «مَنْ قَضى‏ نَحْبَه‏» شمرده شده‌اند.


به باور [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، میان تفاسیر و مصادیق ذکر شده ذیل آیه، منافاتی نیست؛ زیرا آیه مفهوم گسترده‌ای دارد و همه شهیدان و همه کسانی را که در انتظار شهادت‌‌اند، دربرمی‌گیرد.
به باور [[ناصر مکارم شیرازی]]، میان تفاسیر و مصادیق ذکر شده ذیل آیه، منافاتی نیست؛ زیرا آیه مفهوم گسترده‌ای دارد و همه شهیدان و همه کسانی را که در انتظار شهادت‌‌اند، دربرمی‌گیرد.


این آیه درباره شهیدان بسیار به کار رفته است؛ برای نمونه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] پس از شهادت [[مسلم بن عوسجه اسدی|مُسْلم بن عَوْسَجَه]] و  [[مسلم بن عقیل]] این آیه را تلاوت نمود. همچنین در پیام‌های تسلیت درباره شهدا به کار رفته است.
این آیه درباره شهیدان بسیار به کار رفته است؛ برای نمونه [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] پس از شهادت [[مسلم بن عوسجه اسدی|مُسْلم بن عَوْسَجَه]] و  [[مسلم بن عقیل]] این آیه را تلاوت نمود. همچنین در پیام‌های تسلیت درباره شهدا به کار رفته است.


==متن و ترجمه==
==متن و ترجمه==
آیه ۲۳ سوره احزاب به گروه خاصی از مؤمنان اشاره دارد که در تأسی و پیروی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از دیگران پیشگام‌تر بودند و بر عهد و پیمانشان با خدا (فداکاری تا آخرین نفس) ایستادند. بعضی از آنان به عهد خود وفا کرده و به [[شهادت]] رسیدند و برخی نیز در انتظارند و هیچ‌گونه تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند و هیچ انحراف و تزلزلی در کار خود پیدا نکردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۲۴۵.</ref>{{گفت و گو
آیه ۲۳ سوره احزاب به گروه خاصی از [[ایمان|مؤمنان]] اشاره دارد که در تأسی و پیروی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از دیگران پیشگام‌تر بودند و بر عهد و پیمانشان با خدا (فداکاری تا آخرین نفس) ایستادند. بعضی از آنان به عهد خود وفا کرده و به [[شهادت]] رسیدند و برخی نیز در انتظارند و هیچ‌گونه تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند و هیچ انحراف و تزلزلی در کار خود پیدا نکردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۲۴۵.</ref>{{گفت و گو
|عرض=۱۰۰
|عرض=۱۰۰
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:115%; font-weight: normal;
|شکل بندی عنوان=line-height:200%; font-size:115%; font-weight: normal;
confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۸۱

ویرایش