خط ثلث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خط ثُلْث'''، یکی از زیباترین و معروفترین خطوط اسلامی است که به «امّ الخطوط» شهرت دارد. بیشترین کاربرد این خط در [[کتیبه‌نویسی]] برای [[محراب|محراب‌]]ها، قبه‌ها و ورودی [[مسجد|مساجد]] است.

[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، [[سید مرتضی نجومی]] و [[احمد نجفی زنجانی]] از روحانیون شیعه هستند که توانایی نوشتن به خط ثلث را داشتند.

خط ثُلْث، یکی از خطوط شش‌گانه (اقلام ستّه) اسلامی است.{{یاد|خطوط ششگانه یا اقلام سته که از آن‌ها به‌عنوان «خطوط اصول» هم نام برده می‌شود، شش خط اصلی در خوشنویسی اسلامی هستند که در تمامی کشورهای اسلامی ازجمله ایران رواج داشته‌اند و هنوز هم اغلب آن‌ها مورد استفاده خوشنویسان قرار دارند. که عبارتند از: ۱. ثلث، ۲. نسخ، ۳. محقق، ۴. ریحانی، ۵. رقاع، ۶. توقیع.}} که به دست ابوعلی بن مقله بیضاوی شیرازی (معروف به ابن مقله)، وزیر [[بنی‌عباس|عباسیان]]، تأسیس شده و باقی خطوط شش‌گانه از آن منشعب شده‌ است.<ref>قلیچ خانی، رسالاتی در خوشنویسی، ۱۳۷۳ش، ص۷.</ref> از این رو خط ثلث را «ام الخطوط» دانسته‌اند.<ref>قلیچ خانی، رسالاتی در خوشنویسی، ۱۳۷۳ش، ص۲۶۴.</ref> انواع قلم ثلث که در قدیم وجود داشته عبارتند از: ثلث جلیل (جلی)، دیباج، طومار، ثلثین، مختصر طومار، نصف، ثلث، صغیر ثلث، کبیر ثلث، و خفیف ثلث، که از این اقلام، جز قلم ثلث باقی نمانده‌ است.<ref>مقتدایی، مبادی و مبانی اصول خطوط و خوشنویسی اسلامی ایران ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۱۳۹.</ref>