پرش به محتوا

کعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۴۹۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۱۱: خط ۱۱:
==اهمیت و جایگاه==
==اهمیت و جایگاه==
{{جعبه نقل قول|<small>امام علی (ع):</small>{{سخ}} '''خدا کعبه را برای اسلام نشان، و برای پناهندگان خانه امان ساخت».'''<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه اول، ص۴۵.</ref>|عرض = 20%}}
{{جعبه نقل قول|<small>امام علی (ع):</small>{{سخ}} '''خدا کعبه را برای اسلام نشان، و برای پناهندگان خانه امان ساخت».'''<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه اول، ص۴۵.</ref>|عرض = 20%}}
{{جعبه نقل قول|<small>شریعتی:</small>{{سخ}} '''اینک کعبه است، در میانه گردابی، گردابی خروشان که چرخ می‌خورد و کعبه را طواف می‌کند. یک نقطه ثابت در وسط و جز او، همه متحرک در پیرامونش، دایره‌وار بر گردش. ثبوت ابدی و حرکت ابدی! آفتابی در میانه و بر گردش، هر یک، ستاره‌ای در فلک خویش، دایره‌وار بر گرد آفتاب.'''<ref>شریعتی، [http://www.shariati.com/farsi/hajj/hajj4.html حج]، سایت دکتر علی شریعتی.</ref>|عرض = 25%}}
{{جعبه نقل قول|<small>شریعتی:</small>{{سخ}} '''اینک کعبه است در میانه گردابی؛ گردابی خروشان که چرخ می‌خورد و کعبه را طواف می‌کند. یک نقطه ثابت در وسط و جز او، همهْ متحرک در پیرامونش، دایره‌وار بر گردش. ثبوت ابدی و حرکت ابدی! آفتابی در میانه و بر گردش، هریک ستاره‌ای در فلک خویش، دایره‌وار بر گِرد آفتاب.'''<ref>شریعتی، [http://www.shariati.com/farsi/hajj/hajj4.html حج]، سایت دکتر علی شریعتی.</ref>|عرض = 25%}}


مسلمانان کعبه را مقدس‌ترین و محترم‌ترین مکان روی زمین<ref>فعالی، درسنامه اسرار حج، ۱۳۹۰ش، ص۴۹.</ref> نخستین خانه [[توحید]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۹.</ref> و وسیله [[هدایت عامه|هدایت]] جهانیان<ref>سوره آل‌عمران، آیه۹۶.</ref> می‌دانند. قرآن آن را خانه‌ای مبارک خوانده<ref>سوره آل‌عمران، آیه۹۶.</ref> دلیل آن را وسیله‌بودن کعبه در هدایت، همبستگی و [[تقرب به خداوند]] دانسته‌اند.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?reader=1&lid=0&mid=29136&catid=6509&pid=61909 اهمیّت کعبه و مراسم حج در روایات]»، سایت آیت الله مکارم شیرازی.</ref> [[شهید مطهری]] از متفکران معاصر شیعه معتقد بود براساس آیات قرآن، کعبه، خانه‌ای پربرکت و منشأ خیرات و برکات برای اهل توحید و مسلمانان است.‏<ref>مطهری، مجموعه آثار، تهران، ج۲۵، ص۶۳.</ref>
مسلمانان کعبه را مقدس‌ترین مکان روی زمین،<ref>فعالی، درسنامه اسرار حج، ۱۳۹۰ش، ص۴۹.</ref> نخستین خانه [[توحید]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۹.</ref> و نماد توحید می‌دانند.<ref>شریعتی، «توحید و شرک»، وبگاه دکتر علی شریعتی.</ref>می‌دانند. قرآن آن را خانه‌ای مبارک خوانده و دلیل آن را این دانسته است که وسیله‌ هدایت، همبستگی و [[تقرب به خداوند]] به خداست.<ref>«[https://makarem.ir/main.aspx?reader=1&lid=0&mid=29136&catid=6509&pid=61909 اهمیّت کعبه و مراسم حج در روایات]»، سایت آیت الله مکارم شیرازی؛ نگاه کنید به سوره آل‌عمران، ۹۶.</ref>


کعبه در [[مسجدالحرام]] در [[شهر مکه]] قرار دارد.<ref>بلاغی، حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص۹۳۷.</ref>
برپایه روایات، [[امام علی(ع)]] کعبه را پرچمی برای اسلام معرفی کرده است.<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه اول، ص۴۵.</ref> [[امام صادق(ع)]] نگاه به کعبه را [[عبادت]] دانسته<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۴۰.</ref> و گفته است تا زمانی که کعبه پابرجاست، دین پایدار خواهد بود.<ref>فعالی، درسنامه اسرار حج، ۱۳۹۰ش، ص۵۰.</ref> در حریم


برپایه روایات، [[امام علی(ع)]] کعبه را پرچمی برای اسلام معرفی کرده است.<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه اول، ص۴۵.</ref> و [[امام صادق(ع)]] نگاه به کعبه را [[عبادت]] دانسته<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۴۰.</ref> و گفته است تا زمانی که کعبه پابرجاست، دین پایدار خواهد بود.<ref>فعالی، درسنامه اسرار حج، ۱۳۹۰ش، ص۵۰.</ref> در حریم کعبه، کسی حق تعرض به انسان و حیوانات را ندارد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، تهران، ج۲۵، ص۶۳.</ref>
با گذشت زمان، کعبه از صورت معبدی یکتاپرستانه به‌صورت بتکده درآمد.<ref>خرمشاهی «کعبه»، ج۲، ص۱۸۸۳</ref> [[پیامبر اسلام]] پس از [[فتح مکه]]، بت‌های کعبه را از بین برد و برای [[ماجرای کسر اصنام|شکستن بت‌ها]] بالای کعبه، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را بر روی دوش خود قرار داد تا آن‌ها را بشکند.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل‌أبی‌طالب علیهم‌السلام، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref>


کعبه را نماد توحید دانسته‌اند.<ref name=":9" /> اما با گذشت زمان از صورت معبد یکتاپرستانه به صورت بتکده درآمد.<ref>خرمشاهی «کعبه»، ج۲، ص۱۸۸۳</ref> [[پیامبر اسلام]] پس از [[فتح مکه]]، بت‌های کعبه را از بین برد و برای [[ماجرای کسر اصنام|شکستن بت‌ها]] بالای کعبه، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را بر روی دوش خود قرار داد تا آن‌را بشکند.<ref>ابن‌شهر آشوب، مناقب آل‌أبی‌طالب علیهم‌السلام، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۳۵.</ref>
{{جمع شدن|خداوند، انسان‌های پیشین از آدم تا آیندگان را با سنگ‌هایی در مکه آزمایش کرد که نه زیان می‌رسانند و نه نفعی دارند، ... این سنگ‌ها را خانه محترم خود و عامل پایداری مردم گردانید. کعبه را در سنگلاخ‌ترین مکان‌ها، بی‌گیاه‌ترین زمین‌ها، ... قرار داد. ... سپس آدم و فرزندانش را فرمان داد که به سوی کعبه برگردند،}} و آن را مرکز اجتماع و سر منزل مقصود گردانند تا مردم با عشق قلب‌ها، ... به مکه روی آورند، ... و گرداگرد کعبه، لا اله الا اللّه بر زبان جاری سازند، و در اطراف خانه، طواف کنند، و با موهای آشفته، و بدن‌های پر گَردوغبار در حرکت باشند. لباس‌های خود را که نشانه شخصیت هر فرد است درآورند و با اصلاح‌نکردن موهای سر، قیافه خود را تغییر دهند، که آزمونی بزرگ، و امتحانی سخت و آزمایشی آشکار برای پاکسازی و خالص‌شدن است. خداوند آن را سبب رحمت و رسیدن به بهشت قرار داد.<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۹۲.</ref>
 
[[ناصرخسرو]]، [[کلام|متکلم]] و شاعر [[اسماعیلیه|اسماعیلی]] در قصیده‌ای که بهترین‌های عالم هستی را برشمرده، کعبه را برترین بناها دانسته است.<ref>یزدانی، «حج در آینه شعر فارسی»، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref>
 
برای کعبه و [[حج]]، مسئولیت‌های مختلفی میان اعراب جاهلی وجود داشت و پیامبر اسلام، پس از [[فتح مکه]] توسط سپاه اسلام، تنها دو مسئولیت را تأیید کرد؛ یکی [[سدانت کعبه]] و دیگری [[سقایت حاجیان]].<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۲، ص۴۱۲.</ref>
 
{{جمع شدن|خداوند، انسان‌های پیشین از آدم تا آیندگان را با سنگ‌هایی در مکه آزمایش کرد که نه زیان می‌رسانند، و نه نفعی دارند، ... این سنگ‌ها را خانه محترم خود و عامل پایداری مردم گردانید. کعبه را در سنگلاخ‌ترین مکان‌ها، بی‌گیاه‌ترین زمین‌ها، ... قرار داد. ... سپس آدم و فرزندانش را فرمان داد که به سوی کعبه برگردند،}} و آن را مرکز اجتماع و سر منزل مقصود گردانند، تا مردم با عشق قلب‌ها، ... به مکه روی آورند، ... و گرداگرد کعبه، لا اله الا اللّه بر زبان جاری سازند، و در اطراف خانه، طواف کنند، و با موهای آشفته، و بدن‌های پر گرد و غبار در حرکت باشند. لباس‌های خود را که نشانه شخصیت هر فرد است درآورند، و با اصلاح نکردن موهای سر، قیافه خود را تغییر دهند، که آزمونی بزرگ، و امتحانی سخت، و آزمایشی آشکار برای پاکسازی و خالص شدن است. خداوند آن را سبب رحمت و رسیدن به بهشت قرار داد.<ref> نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، خطبه ۱۹۲، ص۲۹۲.</ref>
{{پایان جمع شدن}}
{{پایان جمع شدن}}
{{گاهشمار کعبه}}
{{گاهشمار کعبه}}
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۱۵۴

ویرایش