ابن‌بسطام
اِبْن‌ِ‌بِسْطام به حسین و عبدالله فرزندان بسطام بن سابور (شاپور) زیأت نیشابوری اشاره دارد که از راویان قرن چهارم قمری و مؤلف کتاب طب الائمة بودند.
از زندگی آن دو چندان اطلاعی در دست نیست، پدرشان بسطام و عموهای‌شان زکریا، زیاد و حفص از ثقات بوده و از امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) حدیث نقل کرده‌اند.[۱] سید محمدباقر خوانساری حسین بن بسطام را هم‌‌طبقه کلینی (درگذشت ۳۲۹ق) و ابن‌قولویه قمی (درگذشت ۳۶۸ق) دانسته است.[۲] حر عاملی او را از راویان حدیث ذکر کرده است.[۳]
کتاب طب الائمه را حسین و عبدالله فرزندان ابن‌بسطام تألیف کرده‌اند. این کتاب درباره بهداشت خوراکی‌ها و منافع آنها و نیز ادعیه و تعویذها است.[۴]
پانویس
منابع
- بحرالعلوم، محمدمهدی، الفوائد الرجالیه، نجف، ۱۳۸۵ق/ ۱۹۶۵م.
- حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، به کوشش محمد رازی و ابوالحسن شعرانی، بیروت، ۱۳۸۷ق.
- خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، تهران، ۱۳۸۲ق.
- نجاشی، احمد، رجال نجاشی، بمبئی، ۱۳۱۷ق/ ۱۸۹۹م.
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دائره المعارف بزرگ اسلامی