ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۴/۵۱
محمد بن عبداللّه بن عبدالمطّلب بن هاشم (عام الفیل/۵۷۰م. مکه–۱۱ق./۶۳۲م. مدینه) پیامبر اسلام. محمد(ص) از پیامبران اولوالعزم و آخرین پیامبر الهی است که معجزه اصلی وی قرآن است. دعوت وی، به یکتاپرستی و اخلاق بود. او حاکم، قانون‌گذار، مصلح اجتماعی و فرمانده جنگی بود.
با اینکه وی در جامعه مُشرک عربستان به دنیا آمد، در طول زندگی از پرستش بت‌ها دوری و از زشتی‌های رفتاریِ رایج در جامعه پرهیز می‌کرد، تا اینکه در ۴۰ سالگی از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شد. مهم‌ترین پیام وی دعوت به توحید بود و هدف از بعثت خود را اتمام مکارم اخلاقی می‌دانست. با اینکه مشرکان مکه سالها او و پیروانش را شکنجه کردند، نه وی و نه پیروانش دست از اسلام برنداشتند و سرانجام پس از ۱۳ سال دعوت در مکه، به مدینه مهاجرت کردند. هجرت او به مدینه مبدأ تاریخ اسلامی است. وی در مدینه با جنگ‌های بسیاری از طرف مشرکان مواجه شد که در مجموع، پیروزیِ نهایی از آنِ مسلمانان بود.
با کوشش پیامبر(ص) جامعه جاهلیت عرب، در اندک زمانی به جامعه‌ای توحیدی تبدیل شد و در زمان حیات ایشان، تقریباً تمام شبه‌جزیره عربستان به اسلام گروید. در دوره‌های بعد تا به امروز نیز گسترش اسلام ادامه داشته است و امروزه اسلام دینی جهانی و رو به گسترش است. پیامبر(ص) مسلمانان را سفارش کرد پس از وی به قرآن و اهل بیت(ع) او چنگ زنند و از آنها جدا نشوند (ر.ک: حدیث ثقلین) و در مناسبت های گوناگون، از جمله در واقعه غدیر، امام علی(ع) را جانشین خویش معرفی کرد.