شهادت دروغ: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از فقها، بر پایه [[روایت|روایتی]] از [[امام صادق(ع)]] مبنی بر اینکه «گواهى دهنده به دروغ، هنوز قدم از جاى خود بر نداشته كه [[آتش دوزخ]] بر او واجب می‌‏شود.»<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۸۳، ح۲.</ref> بر حرام بودنِ شهادت دروغ، استدلال کرده‌اند.<ref>طباطبائی بروجردی، منابع فقه شیعه، ۱۳۸۶ش، ج۳۰، ص۳۲۸.</ref> برخی دیگر، بر اساس این روایت از [[امام باقر(ع)]] «هيچ مردى نيست كه به منظور بردنِ مال مرد مسلمانى، بر ضدّ او شهادت دروغ دهد، مگر آن كه خداوند عزَّوَجَلَّ به جاى آن، سند دوزخى بودنِ او را مى‌نويسد.»<ref>شیخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۶۱، ح ۳۳۳۸.</ref> بر حرمت آن استناد جسته‌اند.<ref>علامه حلی، تحریر الأحکام، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۲۹۷ و ۲۹۸.</ref>

* طباطبائی بروجردی، حسین، منابع فقه شیعه، ترجمه گروه ترجمه، انتشارات فرهنگ سبز، ۱۳۸۶ش.