confirmed، templateeditor
۱۱٬۳۶۱
ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (ویکیسازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' اَصالة الاِطلاق''' بهمعنای ترجیح احتمال فراگیری حکم شرعی بر همه افراد، بر احتمال محدود بودن آن حکم است. اصل اطلاق از مهمترین [[اصول لفظی]] است که در علم [[اصول فقه]] بحث میشود و هنگامی مطرح میشود که قید خاصی برای محدود کردن حکم نباشد، ولی از سوی دیگر احتمال محدود بودن آن نیز مطرح باشد. در این صورت اصل آن است که حکم بر همه افراد و همه زمانها فراگیر و شامل باشد. | ''' اَصالة الاِطلاق''' بهمعنای ترجیح احتمال فراگیری حکم شرعی بر همه افراد، بر احتمال محدود بودن آن حکم است. اصل اطلاق از مهمترین [[اصول لفظی]] است که در علم [[اصول فقه]] بحث میشود و هنگامی مطرح میشود که قید خاصی برای محدود کردن حکم نباشد، ولی از سوی دیگر احتمال محدود بودن آن نیز مطرح باشد. در این صورت اصل آن است که حکم بر همه افراد و همه زمانها فراگیر و شامل باشد. | ||
کارکرد اصلی اصالةالاطلاق و دیگر اصول لفظی، تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالةالاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] بیان شده است. درباره اجرای اصالةالاطلاق گفته شده است که باید پیش از اجرای آن، جستجوی کاملی درباره وجود یا عدم وجود قید انجام شده باشد و روشن شود که گوینده نیز در مقام اهمال و اجمالگویی نبوده است. | کارکرد اصلی اصالةالاطلاق و دیگر اصول لفظی، تشخیص مراد اصلی [[شارع]] در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومان(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالةالاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] بیان شده است. درباره اجرای اصالةالاطلاق گفته شده است که باید پیش از اجرای آن، جستجوی کاملی درباره وجود یا عدم وجود قید انجام شده باشد و روشن شود که گوینده نیز در مقام اهمال و اجمالگویی نبوده است. | ||
اصالةالاطلاق برای گوینده و شنونده حجت دانسته شده، و در صورت عمل به این قاعده، گوینده نمیتواند شنونده را بهخاطر عمل به این قاعده مؤاخذه کند و شنونده نیز نمیتواند ادعا کند که به دلایلی به مطلق عمل نکرده است. برخی از اصولیان معتقدند که اصالةالاطلاق نیز مانند دیگر اصول لفظی از مصادیق و زیرمجموعههای [[اصالة الظهور]] بوده و به این اصل برمیگردد. | اصالةالاطلاق برای گوینده و شنونده حجت دانسته شده، و در صورت عمل به این قاعده، گوینده نمیتواند شنونده را بهخاطر عمل به این قاعده مؤاخذه کند و شنونده نیز نمیتواند ادعا کند که به دلایلی به مطلق عمل نکرده است. برخی از اصولیان معتقدند که اصالةالاطلاق نیز مانند دیگر اصول لفظی از مصادیق و زیرمجموعههای [[اصالة الظهور]] بوده و به این اصل برمیگردد. |