پرش به محتوا

اصالة الاطلاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ اوت ۲۰۲۲
جز
اصلاح شناسه
جز (ویرایش جزیی)
جز (اصلاح شناسه)
خط ۱: خط ۱:
''' أصالة الإطلاق‏''' اصطلاحی در علم [[اصول فقه]] و از [[اصول لفظی]] است و کاربرد آن زمانی است که لفظی به صورت مطلق و بدون قید استفاده شود؛ اما در اینکه مراد گوینده مطلق بوده و یا شامل قیودی است که به ما نرسیده است، تردید وجود داشته باشد، طبق این قاعده، حمل بر اطلاق و عدم وجود قید می‌شود.
''' أصالة الإطلاق‏''' به معنای ترجیح احتمال فراگیری یک حکم شرعی بر احتمال محدود بودن آن حکم نسبت به همه افراد است.  اصل اطلاق از مهم‌ترین [[اصول لفظی]] است که در علم [[اصول فقه]] بحث می‌شوند. و هنگامی مطرح می‌شود که در یک عبارت قید خاصی برای محدود کردن حکم نباشد، ولی از سوی دیگر احتمال محدود بودن آن نیز مطرح باشد. در این صورت اصل آن است که حکم نسبت به همه افراد و همه زمان‌ها فراگیر و مطلق أخذ شود.


اصالة الاطلاق یکی از مهمترین اصول لفظی است و کارکرد اصلی آن تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالة الاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] است.
اصالة الاطلاق یکی از مهمترین اصول لفظی است و کارکرد اصلی آن تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] برای استنباط [[احکام]] است. دلیل حجیت اصالة الاطلاق، [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] است.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۴۹

ویرایش