قاعده اضطرار: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
«اضطرار» در اصطلاح عبارت است از قرار گرفتن شخص در شرايط و موقعيتِ تهديدآميز، كه خارج شدن از آن، سبب انجام دادن عملی باشد.<ref>عودَه، التشریع الجنایی الإسلامی مقارناً بالقانون الوضعی، بی‌تا، ج۱، ص۵۷۷.</ref> معنای لغوی آن عبارت است از احتیاج پیداکردن به چیزی و ناچار شدن به انجام همان،<ref>ابن منظور، لسان العرب، بی‌تا، ج۴، ص۴۸۳.</ref> که در تبیین آن گفته‌اند اضطرار پدید آمدن حالتی است در انسان، که [[صبر]] بر آن ممکن نیست.<ref>مقدس اردبيلى، زبدة البيان فى أحكام القرآن، بی‌تا، ج۱، ص۶۳۶.</ref> | «اضطرار» در اصطلاح عبارت است از قرار گرفتن شخص در شرايط و موقعيتِ تهديدآميز، كه خارج شدن از آن، سبب انجام دادن عملی باشد.<ref>عودَه، التشریع الجنایی الإسلامی مقارناً بالقانون الوضعی، بی‌تا، ج۱، ص۵۷۷.</ref> معنای لغوی آن عبارت است از احتیاج پیداکردن به چیزی و ناچار شدن به انجام همان،<ref>ابن منظور، لسان العرب، بی‌تا، ج۴، ص۴۸۳.</ref> که در تبیین آن گفته‌اند اضطرار پدید آمدن حالتی است در انسان، که [[صبر]] بر آن ممکن نیست.<ref>مقدس اردبيلى، زبدة البيان فى أحكام القرآن، بی‌تا، ج۱، ص۶۳۶.</ref> | ||
این قاعده از [[احکام ثانویه|عناوين ثانویه]] است كه با پيدايش آن، تكليفِ مربوط، از عهدۀ [[تکلیف|مكلّف]] برداشته شده و او می‌تواند فعلی که در حالت عادی [[واجب]] یا [[حرام]] است را ترک نموده یا مرتکب شود؛ مانند خوردن [[مردار]] که در حالت عادی حرام يا خواندن | این قاعده از [[احکام ثانویه|عناوين ثانویه]] است كه با پيدايش آن، تكليفِ مربوط، از عهدۀ [[تکلیف|مكلّف]] برداشته شده و او می‌تواند فعلی که در حالت عادی [[واجب]] یا [[حرام]] است را ترک نموده یا مرتکب شود؛ مانند خوردن [[میته| مردار]] که در حالت عادی حرام يا خواندن | ||
[[نمازهای یومیه|نماز یومیه]]، که در حالت عادی واجب است.<ref>جمعى از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref> | [[نمازهای یومیه|نماز یومیه]]، که در حالت عادی واجب است.<ref>جمعى از پژوهشگران، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۵۴۲.</ref> | ||
* '''عناوین دیگر''' | * '''عناوین دیگر''' | ||