لواط: تفاوت میان نسخهها
جز
←مفهومشناسی
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←مفهومشناسی) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
لواط در اصطلاح [[فقه|فقهی]]، چنین تعریف شده است که مردی آلت جنسیاش را داخل مقعد مردی دیگر کند.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، نشر الهادی، ص۴۵۷.</ref> به گفته [[علی مشکینی]] از عالمان شیعه برخی [[فقیهان]] دخول کمتر از ختنهگاه را هم لواط نامیدند<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، نشر الهادی، ص۴۵۷.</ref> و برخی نیز مطلق [[آمیزش]] مرد با مرد، | لواط در اصطلاح [[فقه|فقهی]]، چنین تعریف شده است که مردی آلت جنسیاش را داخل مقعد مردی دیگر کند.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، نشر الهادی، ص۴۵۷.</ref> به گفته [[علی مشکینی]] از عالمان شیعه برخی [[فقیهان]] دخول کمتر از ختنهگاه را هم لواط نامیدند<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، نشر الهادی، ص۴۵۷.</ref> و برخی نیز مطلق [[آمیزش]] مرد با مرد، گرچه آلت داخل مقعد نشود و فقط [[تفخیذ]]{{یادداشت|استمتاع جنسی از ران دیگری، مانند مالیدن آلت به آن را تفخیذ گویند.(جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۵۵۷)}} صورت گیرد را لواط گفتهاند.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، نشر الهادی، ص۴۵۷.</ref> البته [[شهید ثانی]] و [[صاحب جواهر]] استعمال واژه لواط در جایی که دخولی صورت نگیرد را استعمال مجازی{{یادداشت|استعمال لفظ در غیر محل خودش.(مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۰ش، ج۱، ص۱۷.)}} دانستهاند.<ref>شهید ثانی، مسالک الأفهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۴، ص۴۰۱.</ref> <ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۱، ص۳۷۶.</ref><br> | ||
ابن فارس از دانشمندان لغتشناس واژه «لواط» را از ماده «لوط» به معنی اتصال و چسبیدن میداند.<ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۲۱.</ref> | ابن فارس از دانشمندان لغتشناس واژه «لواط» را از ماده «لوط» به معنی اتصال و چسبیدن میداند.<ref>ابن فارس، معجم مقائیس اللغة، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۲۱.</ref> | ||
بر اساس حدیثی به نقل از [[امام رضا(ع)]]، از این جهت که قوم لوط اولین کسانی بودند که به گناه بزرگ همجنسبازی روی آوردند، نام این گناه کبیره از نام این قوم گرفته و به آن، لفظ «لواط» اطلاق شد.<ref>علی بن موسی، الفقه المنسوب للإمام الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۷۶.</ref> | بر اساس حدیثی به نقل از [[امام رضا(ع)]]، از این جهت که قوم لوط اولین کسانی بودند که به گناه بزرگ همجنسبازی روی آوردند، نام این گناه کبیره از نام این قوم گرفته و به آن، لفظ «لواط» اطلاق شد.<ref>علی بن موسی، الفقه المنسوب للإمام الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۷۶.</ref> |