۱۷٬۸۲۳
ویرایش
جز (←اعتبار توقیعات) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←اعتبار توقیعات) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== اعتبار توقیعات == | == اعتبار توقیعات == | ||
از نظر فقیهان، هر توقیعی که به صدور آن از امامان اطمینان حاصل شود، معتبر خواهد بود.<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> از این رو، برخی از فقیهان شیعه در مواردی برای استنباط [[احکام شرعی]] به توقیعات استناد کردهاند.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به عاملی، مفتاح الکرامه، ۱۴۱۹ق، ج۶، ص۲۱۲-۲۱۴؛ امام خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص ۶۳۵؛ برای مشاهده دیگر موارد نگاه کنید به محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۲۵۵-۳۲۰.</ref> با این حال، برخی از فقیهان در اعتبار مکاتبات (توقیعات معمولاً به صورت مکاتبه بوده است) مناقشه کرده<ref> برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۴۸؛ طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref>و آنها را همعرض | از نظر فقیهان، هر توقیعی که به صدور آن از امامان اطمینان حاصل شود، معتبر خواهد بود.<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> از این رو، برخی از فقیهان شیعه در مواردی برای استنباط [[احکام شرعی]] به توقیعات استناد کردهاند.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به عاملی، مفتاح الکرامه، ۱۴۱۹ق، ج۶، ص۲۱۲-۲۱۴؛ امام خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص ۶۳۵؛ برای مشاهده دیگر موارد نگاه کنید به محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۲۵۵-۳۲۰.</ref> با این حال، برخی از فقیهان در اعتبار مکاتبات (توقیعات معمولاً به صورت مکاتبه بوده است) مناقشه کرده<ref> برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۴۸؛ طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref>و آنها را همعرض و برابر با احادیث شفاهی ندانستهاند؛<ref>نگاه کنید به محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۵۹.</ref> اما در کتابهای فقهی دلیلی بر بیاعتباری مکاتبه یا همارز نبودن اعتبار آن و حدیث شفاهی ذکر نشده است.<ref>شبیری، «توقیع»، ص۵۸۴.</ref> | ||
همچنین در مقابل این سخن، گفتهاند کتابت، سیره امامان شیعه و نیز روش متداول اقوام گوناگون بوده<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> و مکاتبات برای عمل کردن صادر میشده است.<ref> کنی، توضیحالمقال، ۱۴۲۱ق، ص۲۶۰.</ref> | همچنین در مقابل این سخن، گفتهاند کتابت، سیره امامان شیعه و نیز روش متداول اقوام گوناگون بوده<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> و مکاتبات برای عمل کردن صادر میشده است.<ref> کنی، توضیحالمقال، ۱۴۲۱ق، ص۲۶۰.</ref> |
ویرایش