رکن حجرالاسود: تفاوت میان نسخهها
جز
اصلاح نویسههای عربی
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (←موقعیت و جایگاه) |
Rezai.mosavi (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[تصویر:کعبه.jpg|بندانگشتی|300px|چپ]] | [[تصویر:کعبه.jpg|بندانگشتی|300px|چپ]] | ||
رُکن حَجَرالاسود که به رکن شرقی، رکن حَجَر و رکن اَسود نیز شناخته میشود، یکی از زوایای [[کعبه]] است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۵۹ و ۳۶۰.</ref> | رُکن حَجَرالاسود که به رکن شرقی، رکن حَجَر و رکن اَسود نیز شناخته میشود، یکی از زوایای [[کعبه]] است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۵۹ و ۳۶۰.</ref> | ||
«رکن» را به معنی پایه و ستون دانستهاند و چون در گوشههای چهارگانه داخل کعبه، چهار ستون، سقف خانه را نگه داشته است، به هر یک از زوایای کعبه [که ستونی را در بردارد] «رکن» گفته میشود.<ref>اردستانی، | «رکن» را به معنی پایه و ستون دانستهاند و چون در گوشههای چهارگانه داخل کعبه، چهار ستون، سقف خانه را نگه داشته است، به هر یک از زوایای کعبه [که ستونی را در بردارد] «رکن» گفته میشود.<ref>صادقی اردستانی، احمد، حج از میقات تا میعاد، ۱۳۸۵ش، ص۱۰۴.</ref> | ||
رکن حجرالاسود تقریباً به سمت مشرق و [[چاه زمزم]] قرار داشته و [[حجرالاسود]] در آن جای دارد؛<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۷۷ش، ص۲۷۵.</ref> به همین علت آن را رکن حجر الأسود نامیدهاند.<ref>فرقانی، سرزمین یادها و نشانها، ۱۳۷۹ش، ص۵۹.</ref> آغاز هر [[طواف]] از مقابل رکن حجرالاسود و پایانش نیز در مقابل همین رکن است.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۷۷ش، ص۲۷۵.</ref> | رکن حجرالاسود تقریباً به سمت مشرق و [[چاه زمزم]] قرار داشته و [[حجرالاسود]] در آن جای دارد؛<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۷۷ش، ص۲۷۵.</ref> به همین علت آن را رکن حجر الأسود نامیدهاند.<ref>فرقانی، سرزمین یادها و نشانها، ۱۳۷۹ش، ص۵۹.</ref> آغاز هر [[طواف]] از مقابل رکن حجرالاسود و پایانش نیز در مقابل همین رکن است.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۳۷۷ش، ص۲۷۵.</ref> | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
==مشروعیت تبرّک== | ==مشروعیت تبرّک== | ||
{{ | {{همچنین ببینید|تبرک}} | ||
عالمان [[وهابیت|وهابی]] با وجود آنکه استلام و بوسیدن اجسام مقدس را [[شرک|شِرک]] میدانند،<ref>ابنجوزی، إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، مکتبة العارف، ج۱، ص۱۹۴.</ref> استلام رکن و بوسیدن [[حجرالاسود]] را میپذیرند.<ref>ابنتیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> استلام رکن حجَر از مواردی است که برای اثبات جواز تبرک جستن و بوسیدن اشیاء مقدس به آن استناد شده است.<ref>عینی، عمدة القاری، داراحیاء التراث، ج۹، ص۲۴۱، بهنقل از محبالدین طبری.</ref> | عالمان [[وهابیت|وهابی]] با وجود آنکه استلام و بوسیدن اجسام مقدس را [[شرک|شِرک]] میدانند،<ref>ابنجوزی، إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، مکتبة العارف، ج۱، ص۱۹۴.</ref> استلام رکن و بوسیدن [[حجرالاسود]] را میپذیرند.<ref>ابنتیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۱۲۴.</ref> استلام رکن حجَر از مواردی است که برای اثبات جواز تبرک جستن و بوسیدن اشیاء مقدس به آن استناد شده است.<ref>عینی، عمدة القاری، داراحیاء التراث، ج۹، ص۲۴۱، بهنقل از محبالدین طبری.</ref> | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ابنتیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، محقق الدانی بن منیر آل زهوی، بیروت، المکتبة العصریة، ۱۴۲۳ق. | * ابنتیمیه، الرد علی الأخنائی قاضی المالکیة، محقق الدانی بن منیر آل زهوی، بیروت، المکتبة العصریة، ۱۴۲۳ق. | ||
* ابنقیم جوزی، إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، تحقیق محمد حامد الفقی، ریاض، مکتبة العارف، بیتا. | * ابنقیم جوزی، إغاثة اللهفان من مصاید الشیطان، تحقیق محمد حامد الفقی، ریاض، مکتبة العارف، بیتا. | ||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق. | ||
* شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | * شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||
* صادقی اردستانی، احمد، حج از میقات تا میعاد، تهران، مشعر، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | |||
* عینی، محمود بن احمد، عمدة القاری شرح البخاری، بیروت، دار احیا التراث، بیتا. | * عینی، محمود بن احمد، عمدة القاری شرح البخاری، بیروت، دار احیا التراث، بیتا. | ||
* فرقانی، محمد، سرزمین یادها و نشانها، تهران، چاپ مشعر، ۱۳۷۹ش. | * فرقانی، محمد، سرزمین یادها و نشانها، تهران، چاپ مشعر، ۱۳۷۹ش. |