پرش به محتوا

توقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ ژوئن ۲۰۲۱
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{درباره ۲|مفهوم توقیع|آشنایی با توقیع‌های امام دوازدهم، مدخل |توقیعات امام مهدی(عج)|}}
{{درباره ۲|مفهوم توقیع|آشنایی با توقیع‌های امام دوازدهم، مدخل |توقیعات امام مهدی(عج)|}}
'''توقیع''' به نامه‌ها و نوشته‌های [[امامان]] اشاره دارد. توقیع‌ها به خط یا املای امامان بود و معمولا در پاسخ پرسش‌ها و درخواست‌های [[شیعیان]] صادر می‌شد و از طریق [[شبکه وکالت]] به دست شیعیان می‌رسید.
'''توقیع''' به نامه‌ها و نوشته‌های [[امامان شیعه]] اشاره دارد. توقیع‌ها به خط یا املای امامان بود و معمولا در پاسخ پرسش‌ها و درخواست‌های [[شیعیان]] صادر می‌شد و از طریق [[شبکه وکالت]] به دست شیعیان می‌رسید.


توقیعات در موضوعات فقهی، اعتقادی، عزل و نصب وکیلان، اعلام وصول [[وجوهات شرعی]]، تکذیب مدعیان دروغین نیابت و.. بوده است. در منابع حدود ۱۰۰ توقیع به [[امام مهدی(عج)]] نسبت داده شده که مربوط به دوره [[غیبت صغری]] است.  
توقیعات در موضوعات فقهی، اعتقادی، عزل و نصب وکیلان، اعلام وصول [[وجوهات شرعی]]، تکذیب مدعیان دروغین نیابت و.. بوده است. در منابع حدود ۱۰۰ توقیع به [[امام مهدی(عج)]] نسبت داده شده که مربوط به دوره [[غیبت صغری]] است.  
خط ۳۱: خط ۳۱:
توقیعات معمولاً به صورت مکاتبه بوده است. برخی فقیهان در اعتبار مکاتبات مناقشه کرده‌<ref> برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۴۸.</ref>و آن را هم‌ارز حدیث شفاهی نمی‌دانند<ref>نگاه کنید به محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۵۹.</ref> اما در کتاب‌های فقهی دلیلی بر بی‌اعتباری مکاتبه یا هم‌ارز نبودن اعتبار آن و حدیث شفاهی ذکر نشده است.<ref>شبیری، «توقیع»، ص۵۸۴.</ref> [[شیخ طوسی]] پس از نقل یک مکاتبه، با اشاره به اینکه هر چه در کتب (نامه‌ها) آمده، صحیح نیست، آن مکاتبه را نامعتبر خوانده است.<ref> طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> برخی از فقیهان سند مکاتبه مذکور را صحیح دانسته و عمل به مضمون آن را جایز شمرده‌اند.<ref>نگاه کنید به موسوی عاملی، نهایة المرام، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref>  
توقیعات معمولاً به صورت مکاتبه بوده است. برخی فقیهان در اعتبار مکاتبات مناقشه کرده‌<ref> برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۴۸.</ref>و آن را هم‌ارز حدیث شفاهی نمی‌دانند<ref>نگاه کنید به محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۵۹.</ref> اما در کتاب‌های فقهی دلیلی بر بی‌اعتباری مکاتبه یا هم‌ارز نبودن اعتبار آن و حدیث شفاهی ذکر نشده است.<ref>شبیری، «توقیع»، ص۵۸۴.</ref> [[شیخ طوسی]] پس از نقل یک مکاتبه، با اشاره به اینکه هر چه در کتب (نامه‌ها) آمده، صحیح نیست، آن مکاتبه را نامعتبر خوانده است.<ref> طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> برخی از فقیهان سند مکاتبه مذکور را صحیح دانسته و عمل به مضمون آن را جایز شمرده‌اند.<ref>نگاه کنید به موسوی عاملی، نهایة المرام، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref>  


در مقابل گفته شده که مکاتبات برای عمل کردن صادر می‌شده است<ref> کنی، توضیح المقال، ۱۴۲۱ق، ص۲۶۰.</ref> و اگر معتبر نباشند مکاتبات امامان بیهوده خواهد بود.<ref> حارثی، وصول الاخیار، ۱۰۴۱ق، ص۱۴۱.</ref>  
در مقابل گفته شده که کتابت، سیره امامان شیعه و نیز روش متداول اقوام گوناگون بوده است<ref> محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref>  و مکاتبات برای عمل کردن صادر می‌شده است<ref> کنی، توضیح المقال، ۱۴۲۱ق، ص۲۶۰.</ref> و اگر معتبر نباشند مکاتبات امامان بیهوده خواهد بود.<ref> حارثی، وصول الاخیار، ۱۰۴۱ق، ص۱۴۱.</ref> از این‌رو هر توقیعی که به صدور آن از امامان اطمینان حاصل شود، معتبر خواهد بود.<ref> محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> همچنین اصحاب امامان با دست‌خط امامان آشنا بودند و آن از دیگر خط‌ها تشخیص می‌دادند.<ref> شبیری زنجانی، کتاب نکاح، ج۹، درس ۳۲۹، ص۳ به نقل از شبیری، «توقیع»، ص.</ref>  
 
همچنین گفته شده با توجه به اینکه کتابت، سیره امامان شیعه و نیز روش متداول اقوام گوناگون بوده اگر به صدور توقیعی اطمینان حاصل شود بی‌تردید آن توقیع معتبر خواهد بود.<ref> محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۱.</ref> اصحاب امامان با دست‌خط امامان آشنا بودند و آن از دیگر خط‌ها تشخیص می‌دادند.<ref>شبیری زنجانی، کتاب نکاح، ج۹، درس ۳۲۹، ص۳ به نقل از شبیری، «توقیع»، ص.</ref>  
==توقیعات امام زمان(عج)==
==توقیعات امام زمان(عج)==
{{اصلی|توقیعات امام زمان (عج)}}
{{اصلی|توقیعات امام زمان (عج)}}