confirmed، templateeditor
۱۱٬۶۰۴
ویرایش
لا یوم کیومک یا اباعبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==جایگاه حدیث== | ==جایگاه حدیث== | ||
این حدیث از احادیثی است که [[واقعه کربلا]] را پیشگویی کرده است. امام حسن(ع) با این جمله، افزون بر پیشگویی اصل حادثه و اوج مصیبت، نحوه شهادت، جزئیات مربوط به برخی حوادث، شرکت‌کنندگان در قتل، ماهیت و اعتقادات آنها را نیز بیان کرده‌اند.{{مدرک}} این‌گونه احادیث، هر نوع تردید را درباره این‌که امام حسین(ع) با علم و آگاهی، مسیر [[شهادت]] را انتخاب کرده است را از بین می‌برد.<ref>محمدی ری شهری، پژوهشى درباره احاديث پيشگويی شهادت امام حسين عليه السلام، ۱۳۸۸ش، ج٣ ، ص٣١٨.</ref><br> | این حدیث از احادیثی است که [[واقعه کربلا]] را پیشگویی کرده است. [[امام حسن(ع)]] با این جمله، افزون بر پیشگویی اصل حادثه و اوج مصیبت، نحوه شهادت، جزئیات مربوط به برخی حوادث، شرکت‌کنندگان در قتل، ماهیت و اعتقادات آنها را نیز بیان کرده‌اند.{{مدرک}} این‌گونه احادیث، هر نوع تردید را درباره این‌که امام حسین(ع) با علم و آگاهی، مسیر [[شهادت]] را انتخاب کرده است را از بین می‌برد.<ref>محمدی ری شهری، پژوهشى درباره احاديث پيشگويی شهادت امام حسين عليه السلام، ۱۳۸۸ش، ج٣ ، ص٣١٨.</ref><br> | ||
برخی گفته‌اند از جمله فوق، به عنوان تسلّای خاطر داغدیدگان هم استفاده می‌شود و [[امامان شیعه]] نیز توصیه کرده‌اند که هرگاه مصیبتی برای شما پیش آمد، از عاشورا و مصائب [[اهل بیت(ع)]] یاد کنید، تا تحمل داغ بر شما آسان شود.{{مدرک}} [[مرثیه|مرثیه‌خوانان]] نیز، هرگاه درباره یکی از ائمه [[روضه]] خوانده و یا از مصیبت جانگدازی یاد می‌کنند، در پایان با نقل جمله بالا، گریز به [[واقعه کربلا]] می‌زنند، که بالاترین سوگ‌‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۴ش، ص۳۹۱.</ref> | برخی گفته‌اند از جمله فوق، به عنوان تسلّای خاطر داغدیدگان هم استفاده می‌شود و [[امامان شیعه]] نیز توصیه کرده‌اند که هرگاه مصیبتی برای شما پیش آمد، از عاشورا و مصائب [[اهل بیت(ع)]] یاد کنید، تا تحمل داغ بر شما آسان شود.{{مدرک}} [[مرثیه|مرثیه‌خوانان]] نیز، هرگاه درباره یکی از ائمه [[روضه]] خوانده و یا از مصیبت جانگدازی یاد می‌کنند، در پایان با نقل جمله بالا، گریز به [[واقعه کربلا]] می‌زنند، که بالاترین سوگ‌‌ها است.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۴ش، ص۳۹۱.</ref> | ||