پرش به محتوا

تقی (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''تَقی''' از مشهورترین [[القاب امام جواد(ع)]]<ref>مجلسی، جلاء العیون، ۱۳۸۲ش، ص۹۵۹.</ref> به‌معنای پرهیزکار و باتقوا.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۱۵، ص۴۰۴.</ref> [[باقر شریف قرشی]] پژوهشگر تاریخ اسلام (درگذشته ۱۳۴۴ق) در کتاب [[حیاة الامام محمد الجواد(ع)]] درباره دلیل انتساب این لقب گفته است: چون در پیشگاه خدا باتقوا بود، [[توبه]] می‌کرد و به او [[توسل]] می‌جست و هیچ‌گاه در برابر [[هوای نفس]] خویش و خواسته‌های مأمون تسلیم نگردید.<ref>قرشی، حیاة الإمام محمد الجواد(ع)، ۱۴۱۸ق، ص۲۳.</ref>
'''تَقی''' از مشهورترین [[القاب امام جواد(ع)]]<ref>مجلسی، جلاء العیون، ۱۳۸۲ش، ص۹۵۹.</ref> به‌معنای پرهیزکار و باتقوا.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۱۵، ص۴۰۴.</ref> [[باقر شریف قرشی]] پژوهشگر تاریخ اسلام (درگذشته ۱۳۴۴ق) در کتاب [[حیاة الامام محمد الجواد(ع)]] درباره دلیل انتساب این لقب گفته است: چون در پیشگاه خدا باتقوا بود، [[توبه]] می‌کرد و به او [[توسل]] می‌جست و هیچ‌گاه در برابر [[هوای نفس]] خویش و خواسته‌های مأمون تسلیم نگردید.<ref>قرشی، حیاة الإمام محمد الجواد(ع)، ۱۴۱۸ق، ص۲۳.</ref>


بنابر روایتی که [[شیخ صدوق]] در کتاب [[معانی الاخبار]] نقل کرده، این لقب از آن رو به امام نهم شیعیان اطلاق شده که او برای خداوند عزوجل تقوا پیشه کرد و بنابراین در حالی که [[مأمون]] شبی در حالت مستی بر آن امام وارد شد و بر وی شمشیر زد و گمان کرد که او را به قتل رسانده است، اما خداوند او را از شرّ مأمون حفظ کرد.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۷۹ق، ص۶۵.</ref>
بنابر روایتی که [[شیخ صدوق]] در کتاب [[معانی الاخبار]] نقل کرده، این لقب از آن رو به امام نهم شیعیان اطلاق شده که او برای خدا تقوا پیشه کرد و بنابراین در حالی که [[مأمون]] شبی در حالت مستی بر آن امام وارد شد و بر وی شمشیر زد و گمان کرد که او را به قتل رسانده است، اما خداوند او را از شرّ مأمون حفظ کرد.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۷۹ق، ص۶۵.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==