کاربر ناشناس
مدرسه فیضیه (قم): تفاوت میان نسخه‌ها
←لید: ویرایش و تصحیح (جزئی)
جز (ویکی‌سازی) |
imported>Naimi (←لید: ویرایش و تصحیح (جزئی)) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''مدرسه فِیضیّه'''، از مدارس مشهور [[حوزه علمیه قم]] که در کنار [[حرم حضرت معصومه]] (س) قرار دارد. قبل از توسعه حوزه علمیه قم و در سال‌های دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۰ شمسی این مدرسه کانون اجتماع طلاب و استادان حوزه قم به شمار می‌آمد. عالمان و [[اجتهاد|مجتهدان]] بسیاری ساکن این مدرسه بوده و در آن تحصیل و یا تدریس داشتند.این مدرسه از سوی ماموران امنیتی [[نظام سلطنتی پهلوی]] مورد حمله قرار گرفت. سخنرانی معروف [[آیت الله خمینی]] در [[۱۳ خرداد]] سال | '''مدرسه فِیضیّه'''، از مدارس مشهور [[حوزه علمیه قم]] که در کنار [[حرم حضرت معصومه]] (س) قرار دارد. قبل از توسعه حوزه علمیه قم و در سال‌های دهه ۱۳۲۰ تا ۱۳۶۰ شمسی این مدرسه کانون اجتماع طلاب و استادان حوزه قم به شمار می‌آمد. عالمان و [[اجتهاد|مجتهدان]] بسیاری ساکن این مدرسه بوده و در آن تحصیل و یا تدریس داشتند.این مدرسه یکبار در سال ۱۳۴۲ ش از سوی ماموران امنیتی [[نظام سلطنتی پهلوی]] مورد حمله قرار گرفت. سخنرانی معروف [[آیت الله خمینی]] در [[۱۳ خرداد]] سال ۱۳۴۲ش که منجر به [[قیام ۱۵ خرداد]] شد در همین مدرسه بود. بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]] نیز برخی از دیدارها و سخنرانی های ایشان در حیاط این مدرسه برگزار می‌شد. | ||
مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق [[حرم حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به [[شاه طهماسب صفوی]] منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق.، توسط [[فتحعلی شاه]] ساخته شد. در سال‌های دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل هم‌جواری با [[مسجد اعظم قم|مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء قم|مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی [[حوزه علمیه قم]] به شمار می‌رود و بخشی از مهم‌ترین درس‌های حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار می‌شود. | مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق [[حرم حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به [[شاه طهماسب صفوی]] منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق.، توسط [[فتحعلی شاه]] ساخته شد. در سال‌های دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل هم‌جواری با [[مسجد اعظم قم|مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء قم|مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی [[حوزه علمیه قم]] به شمار می‌رود و بخشی از مهم‌ترین درس‌های حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار می‌شود. | ||