Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۱۰
ویرایش
ظهار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم شناسی
جز (ویرایش) |
جز (←مفهوم شناسی) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
وظیفه زوجه پس از ظهار ، صبر و تحمل یا رجوع به [[حاکم شرع]] است. حاکم شوهر را بین پرداخت کفاره و [[طلاق]] مخیر می‌کند و در صورت انتخاب نکردن یکی از موارد، پس از مدت سه ماه، حکم طلاق را صادر می‌کند. | وظیفه زوجه پس از ظهار ، صبر و تحمل یا رجوع به [[حاکم شرع]] است. حاکم شوهر را بین پرداخت کفاره و [[طلاق]] مخیر می‌کند و در صورت انتخاب نکردن یکی از موارد، پس از مدت سه ماه، حکم طلاق را صادر می‌کند. | ||
== | == مفهوم‌شناسی == | ||
ظهار یا مظاهره<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> مشتق از کلمه ظَهر و به معنای پُشت است<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۰۴ق، ج۳۳، ص۹۶؛ محمدی، شرح تبصرة المتعلمین، بی‌تا، ج۲، ص۲۵۲.</ref> و در اصطلاح [[فقه|فقهی]]، تشبیه کردن زوجه به پشت مادر و یا یکی از [[محارم]]<ref> شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۳؛ سلار دیلمی، المراسم العلویة، ۱۴۰۴ق، ص۱۶۰؛ علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۸؛ شهابی، ادوار فقه، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۹.</ref> نسبی، سببی و [[رضاع|رضاعی]] خود است.<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۸۸؛ بهاء الدین عاملی، جامع عباسی و تکمیل آن، محشی، ۱۴۲۹ق، ص۷۲۴-۷۲۵.</ref> مثلا شوهر به همسر خود بگوید: {{عربی|اَنْتِ عَلَیَّ کَظَهْرِ اُمّی|ترجمه=تو نزد من در [[حرام|حرمت]]، همچون پشت مادرم هستی}}<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۰۴ق، ج۳۳، ص۹۶؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۴.</ref> و یا بنا بر اعتقاد برخی [[مجتهد|فقها]] شکم، ران و اعضای دیگر مادر را با عباراتی چون: {{عربی|اَنْتِ عَلَیَّ کَبَطْنِ اُمّی|ترجمه=تو برای من مانند شکم مادرم هستی}} یا {{عربی|کَرَأْسِ اُمّی|ترجمه=مثل سر مادرم هستی}} و یا {{عربی|کَفَرْجِ اُمّی|ترجمه=مثل فرج مادرم هستی}}، به همسر خود تشبیه کند.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج۲، ص۳۵۴.</ref> | ظهار یا مظاهره<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۷۶.</ref> مشتق از کلمه ظَهر و به معنای پُشت است<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۰۴ق، ج۳۳، ص۹۶؛ محمدی، شرح تبصرة المتعلمین، بی‌تا، ج۲، ص۲۵۲.</ref> و در اصطلاح [[فقه|فقهی]]، تشبیه کردن زوجه به پشت مادر و یا یکی از [[محارم]]<ref> شیخ مفید، المقنعة، ۱۴۱۳ق، ص۵۲۳؛ سلار دیلمی، المراسم العلویة، ۱۴۰۴ق، ص۱۶۰؛ علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۸؛ شهابی، ادوار فقه، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۹.</ref> نسبی، سببی و [[رضاع|رضاعی]] خود است.<ref>حلی، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۸۸؛ بهاء الدین عاملی، جامع عباسی و تکمیل آن، محشی، ۱۴۲۹ق، ص۷۲۴-۷۲۵.</ref> مثلا شوهر به همسر خود بگوید: {{عربی|اَنْتِ عَلَیَّ کَظَهْرِ اُمّی|ترجمه=تو نزد من در [[حرام|حرمت]]، همچون پشت مادرم هستی}}<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۰۴ق، ج۳۳، ص۹۶؛ شیخ طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ص۵۲۴.</ref> و یا بنا بر اعتقاد برخی [[مجتهد|فقها]] شکم، ران و اعضای دیگر مادر را با عباراتی چون: {{عربی|اَنْتِ عَلَیَّ کَبَطْنِ اُمّی|ترجمه=تو برای من مانند شکم مادرم هستی}} یا {{عربی|کَرَأْسِ اُمّی|ترجمه=مثل سر مادرم هستی}} و یا {{عربی|کَفَرْجِ اُمّی|ترجمه=مثل فرج مادرم هستی}}، به همسر خود تشبیه کند.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج۲، ص۳۵۴.</ref> | ||