تبرک: تفاوت میان نسخه‌ها

زیرا از سویی احترام به انبياء و اولياء و آثار ایشان از مصاديق بزرگداشت و تعظيم شعائر الهي و مورد تأکید قرآن کریم است و دقت نظر در موارد تبرک جویی اصحاب نشان می دهد که علاوه بر برکت جویی، درصدد تعظیم آن انسان بزرگ را نیز داشته است.  

مواردی مانند قرار دادن تربت بر روی چشم، یا قرار دادن موی حضرت توسط احمد بن حنبل بر روی چشم و نیز امتناع امام شافعی از اسب سواری بر روی خاک مدینه به این دلیل که محل قدمهای حضرت بوده است <ref>ترتیب المدارک، ج1، ص93</ref> نشان دهنده همین مطلب است.

از سوی دیگر، نه تنها دلیلی بر حرمت تعظيم قبور پيامبر و اولياي الهي وجود ندارد، دلایل و شواهدی بر جواز آن نیز وجود دارد. فتوای احمد بن حنبل که ابن تیمیه نیز از آن آگاه بوده است <ref>نک: فتح المقال، ص329</ref> و سیره بزرگان شیعه و اهل سنت مبنی بر جواز تعظیم و تبرک به قبر و روضه نبوی و منبر حضرت نیز همانطور که اشاره خواهد شد، نشان دهنده بطلان این نظر است.

وصیت خلیفه اول و دوم مبنی بر خاک سپاری خود در کنار قبر پیامبر ص، <ref>ابن اثير، ج4، ص75</ref> تنها به جهت متبرک شدن به قبر ایشان بوده است و همین امر دلیل دیگری بر جواز تبرک به قبر رسول الله است.