کاربر ناشناس
تبرک: تفاوت میان نسخه‌ها
←بررسي نظر اول
imported>Hrezaei جز (←بررسي نظر اول) |
imported>Hrezaei |
||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
==نقد وبررسی نظر وهابیت== | ==نقد وبررسی نظر وهابیت== | ||
===بررسي نظر اول=== | ===بررسي نظر اول=== | ||
در مورد | در مورد شرک دانستن تبرک، چند نقطه ضعف و ایراد وجود دارد. | ||
'''اولا''': عبادت عملی است که به نیت پرستش خداوند انجام پذیرد، اما کسی که درصدد تبرک جویی به آثار بزرگان دین بر می آید هرگز این افراد را دارای مقام خدایی و الوهیت نمی داند و در تبرک جویی هرگز قصد عبادت را ندارد. بنابراین عمل او مصداق عبادت نیست تا با توحید درالوهیت و عبودیت منافات داشته باشد یا [[غلو]] آمیز باشد. <ref>خمینی، ج1، ص147</ref> | |||
شاهد این مطلب هم این است که چندین بار این عمل در محضر پیامبر انجام گرفت، <ref>الجدیع، ص 244</ref> اما ایشان هیچ گاه از آن منع نکرد و آنرا شرک آمیز نخواند، درحالیکه از برخی الفاظ شرک آلود و غلوآمیزمنع می نمودند. <ref>الفوزان، ص104</ref> | |||
'''ثانیا''': احترام به انبياء و اولياء و آثار ایشان از مصاديق بزرگداشت و [[تعظيم شعائر الهي]] و مورد تأکید قرآن کریم است و دقت نظر در موارد تبرک جویی اصحاب نشان می دهد که علاوه بر برکت جویی، درصدد تعظیم آن انسان بزرگ را نیز داشته است. | |||
مواردی مانند قرار دادن تربت بر روی چشم، یا قرار دادن موی حضرت توسط احمد بن حنبل بر روی چشم و نیز امتناع امام شافعی از اسب سواری بر روی خاک مدینه به این دلیل که محل قدم های حضرت بوده است <ref>ترتیب المدارک، ج1، ص93</ref> نشان دهنده همین مطلب است. | مواردی مانند قرار دادن تربت بر روی چشم، یا قرار دادن موی حضرت توسط احمد بن حنبل بر روی چشم و نیز امتناع امام شافعی از اسب سواری بر روی خاک مدینه به این دلیل که محل قدم های حضرت بوده است <ref>ترتیب المدارک، ج1، ص93</ref> نشان دهنده همین مطلب است. | ||
'''ثالثا:''' نه تنها دلیلی بر حرمت تعظيم قبور پيامبر و اولياي الهي وجود ندارد، دلایل و شواهدی بر جواز آن نیز وجود دارد. فتوای احمد بن حنبل <ref>العلل و معرفه الرجال، ج2، ص 492، شماره 3243</ref> که [[ابن تیمیه]] نیز از آن آگاه بوده است <ref>نک: فتح المقال، ص329</ref> و سیره بزرگان شیعه و اهل سنت مبنی بر جواز تعظیم و تبرک به [[قبر پیامبر|قبر]] و [[مسجد النبی|روضه نبوی]] و [[منبر پیامبر|منبر حضرت]] نیز همانطور که اشاره خواهد شد، نشان دهنده بطلان این نظر است. | |||
وصیت [[ابوبکر|خلیفه اول]] و [[عمر بن خطاب| خلیفه دوم]] مبنی بر خاک سپاری آنان در کنار قبر [[پیامبر(ص)]] <ref>ابن اثير، ج4، ص75</ref> تنها به جهت متبرک شدن به قبر ایشان بوده است و همین امر دلیل دیگری بر جواز تبرک به قبر رسول الله است. | وصیت [[ابوبکر|خلیفه اول]] و [[عمر بن خطاب| خلیفه دوم]] مبنی بر خاک سپاری آنان در کنار قبر [[پیامبر(ص)]] <ref>ابن اثير، ج4، ص75</ref> تنها به جهت متبرک شدن به قبر ایشان بوده است و همین امر دلیل دیگری بر جواز تبرک به قبر رسول الله است. | ||
در مورد بدعت دانستن تبرک نیز چند ایراد وارد شده است. | |||
'''اولا''': با وجود ادله و شواهد متعدد بر جواز این عمل، نمی توان به بدعت آمیز بودن آن حکم نمود. | |||
'''ثانیا''': بر فرض این عمل یا نوع خاصی از آن، امری جدید باشد که سابقه ای در عصر پیامبر ندارد، اما هر نوع بدعتی ناپسند و حرام نیست، بلکه بدعت ناپسند و حرام، امر جدیدي است که در دين گذارده شود و دليلي بر مشروعیت آن نداریم و موافق با سنت نیست. <ref>زین الدین، ج2، ص127</ref> در حالیکه این عمل که ادله و شواهد متعدد بر سنت و سیره مسلمانان داریم را نمی توان بدعت ناپسند دانست. بلکه بر اساس نظر [[شافعی]] [[بدعت|بدعت پسندیده]] است. <ref>همان، ج2، ص131</ref> | |||
ثالثا: در مواردی هم که نصی بر جواز در میان نیست، بر خلاف نظر وهابیون، می توان به اصل اباحه استناد و تمسک کرد و هیچ دلیل و قاعده ای نداریم که در این موارد اصل با جواز است. بر اساس [[اصاله الاباحه]] هر عملی که دلیل قطعی بر حرمتش نداریم، مجاز و مباح است. <ref>امین، ص182</ref> | |||
===بررسی نظر دوم=== | ===بررسی نظر دوم=== | ||