توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

توکل با [[تفویض]] ارتباط نزدیکی دارد. [[کلینی]] در کتاب [[کافی]]، احادیث مربوط به تفویض و توکل را در یک باب به نام «بَابُ التَّفْوِيضِ إِلَى اللَّهِ وَ التَّوَكُّلِ عَلَيْه‏» آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳.</ref> عبدالرزاق کاشانی توکل را از شاخه‌های تفویض دانسته است.<ref>کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۸.</ref> به گفته [[امام خمینی]] در [[چهل حدیث]]، تفاوت توکل و تفویض این است که در تفویضْ انسان خود را بدون قدرت می‌بیند و تنها خدا را دارای تأثیر در امور می‌داند؛ اما در توکلْ  خدا را  در کسب خیر و منفعت وکیل خود می‌کند.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref>

توکل با فضایل اخلاقی دیگری همچون رضا و تسلیم نیز مرتبط است. از نظر عرفا، مقام رضا و تسلیم برتر از مقام توکل است.<ref>نگاه کنید به کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۴-۹۸.</ref> در مقام توکل، بنده، خدا را وکیل خود قرار می‌دهد؛ اما تعلق به امور دنیوی را کنار نمی‌گذارد؛ ولی در مرتبه رضا<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۷.</ref> و  تسلیم<ref>طوسی، اخلاق ناصری، علمیه اسلامیه، ص۸۰.</ref> سالک به آنچه که خداوند مقرر کرده است رضایت می‌دهد؛ هرچند موافق میلش نباشد.