۱۷٬۸۲۳
ویرایش
محمد بن علی الهادی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←جایگاه: تمیزکاری
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←جایگاه: تمیزکاری) |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
به گفته [[باقر شریف قرشی]] محقق شیعی (درگذشته۱۴۳۳ق) اخلاق و ادب سید محمّد او را از دیگران متمایز میکرد.<ref>قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> از این‌رو برخی شیعیان تصور می‌کردند که [[امامت]] پس از امام هادی(ع) به او می‌رسد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۹۱؛ قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> سید محمد همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری(ع) بود<ref>اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ص۲۱.</ref> و به گفته باقرشریف | به گفته [[باقر شریف قرشی]] محقق شیعی (درگذشته۱۴۳۳ق) اخلاق و ادب سید محمّد او را از دیگران متمایز میکرد.<ref>قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> از این‌رو برخی شیعیان تصور می‌کردند که [[امامت]] پس از امام هادی(ع) به او می‌رسد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۹۱؛ قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> سید محمد همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری(ع) بود<ref>اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ص۲۱.</ref> و به گفته باقرشریف قرشی، امام عسکری(ع) تربیت و آموزش او را برعهده داشت.<ref>قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> بر پایه آنچه که [[شیخ عباس قمی]] نقل کرده امام حسن عسکری(ع) در مرگ سید محمد گریبان خود را چاک زد و در پاسخ کسانی که به او اعتراض کردند به گریبان چاک دادن [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی]] در مرگ برادرش [[هارون (پیامبر)|هارون]] استناد کرد.<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۱۰؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> | ||
بنا به گزارش [[سعد بن عبدالله اشعری]] و [[حسن بن موسی نوبختی]] از فرقه‌نگاران شیعی قرن سوم و چهارم پس از شهادت امام هادی(ع)، گروهی از شیعیان وفات سید محمد را انکار کرده و به [[امامت]] او معتقد شدند. آنان می‌گفتند سید محمد، جانشین پدرش و همان [[مهدی موعود]] است. چراکه امام هادی(ع) او را برای [[امامت]] معرفی کرده و از آنجا که نسبت [[دروغ]] بر امام جایز نیست و [[بداء]] هم رخ نداده، پس او در حقیقت نمرده و پدرش از گزند مردم او را پنهان کرده است.<ref> اشعری قمی، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۹۴.</ref> با آنکه سید محمد در زمان حیات امام هادی(ع) از دنیا رفته بود<ref> اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱.</ref> و امام هادی(ع) در [[مجلس ختم|مجلس ختمی]] که برایش برگزار کرد، به امامت [[امام حسن عسکری(ع)]] اشاره کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> بر پایه روایتی در این مراسم حدود ۱۵۰ نفر از [[آل ابی‌طالب]]، [[بنی‌هاشم]] و [[قریش]] حضور داشتند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> | بنا به گزارش [[سعد بن عبدالله اشعری]] و [[حسن بن موسی نوبختی]] از فرقه‌نگاران شیعی قرن سوم و چهارم پس از شهادت امام هادی(ع)، گروهی از شیعیان وفات سید محمد را انکار کرده و به [[امامت]] او معتقد شدند. آنان می‌گفتند سید محمد، جانشین پدرش و همان [[مهدی موعود]] است. چراکه امام هادی(ع) او را برای [[امامت]] معرفی کرده و از آنجا که نسبت [[دروغ]] بر امام جایز نیست و [[بداء]] هم رخ نداده، پس او در حقیقت نمرده و پدرش از گزند مردم او را پنهان کرده است.<ref> اشعری قمی، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۹۴.</ref> با آنکه سید محمد در زمان حیات امام هادی(ع) از دنیا رفته بود<ref> اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱.</ref> و امام هادی(ع) در [[مجلس ختم|مجلس ختمی]] که برایش برگزار کرد، به امامت [[امام حسن عسکری(ع)]] اشاره کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> بر پایه روایتی در این مراسم حدود ۱۵۰ نفر از [[آل ابی‌طالب]]، [[بنی‌هاشم]] و [[قریش]] حضور داشتند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> | ||