Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (ویکیسازی) |
جز (←ویژگیهای حسن صباح) |
||
خط ۱۷۰: | خط ۱۷۰: | ||
حسن صباح که [[کلام|متکلم]]، [[فلسفه|فیلسوف]] و منجم بود، در مدیریت و تدابیر سیاسی و جنگی نیز تبحر داشت. وی زندگی زاهدانهای داشت و شیوه زندگی او سرمشق دیگر نزاریان شده بود. وی بیش از سی سال در الموت مانده بود و گفته شده است که هرگز از آن بیرون نیامد و همیشه در حجره کوچک خود ماند و خود را وقف مطالعه کتاب و انشای تعالیم دعوت اسماعیلیه نزاری و اداره امور دولت اسماعیلی کرد. | حسن صباح که [[کلام|متکلم]]، [[فلسفه|فیلسوف]] و منجم بود، در مدیریت و تدابیر سیاسی و جنگی نیز تبحر داشت. وی زندگی زاهدانهای داشت و شیوه زندگی او سرمشق دیگر نزاریان شده بود. وی بیش از سی سال در الموت مانده بود و گفته شده است که هرگز از آن بیرون نیامد و همیشه در حجره کوچک خود ماند و خود را وقف مطالعه کتاب و انشای تعالیم دعوت اسماعیلیه نزاری و اداره امور دولت اسماعیلی کرد. | ||
وی در مراعات دستورهای شریعت بسیار دقیق بود و با دوست و دشمن یکسان سخت گیری میکرد. حسن صباح دو پسر داشت که با هر دو برخورد کرد، یکی را به جرم نوشیدن شراب و دیگری را به اتهام دخالت در قتل داعی [[حسین قائنی]] که بعداً معلوم شد اتهامی باطل بوده است.<ref>رجوع کنید به جوینی، ج۳، ص۲۰۹ـ۲۱۰.</ref> | وی در مراعات دستورهای شریعت بسیار دقیق بود و با دوست و دشمن یکسان سخت گیری میکرد. حسن صباح دو پسر داشت که با هر دو برخورد کرد، یکی را به جرم [[شرابخواری|نوشیدن شراب]] و دیگری را به اتهام دخالت در قتل داعی [[حسین قائنی]] که بعداً معلوم شد اتهامی باطل بوده است.<ref>رجوع کنید به جوینی، ج۳، ص۲۰۹ـ۲۱۰.</ref> | ||
حسن در رهبری، صفاتی استثنائی داشت و به رغم شکستهای مختلف هیچ وقت ایثارگری و هدفهای خود را از دست نداد و توانست دولت و دعوت نزاریه را بنیان گذارد و آنها را در سالهای اولیه پرآشوب رهبری کند. | حسن در رهبری، صفاتی استثنائی داشت و به رغم شکستهای مختلف هیچ وقت ایثارگری و هدفهای خود را از دست نداد و توانست دولت و دعوت نزاریه را بنیان گذارد و آنها را در سالهای اولیه پرآشوب رهبری کند. |