پرش به محتوا

توابین: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ اوت ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
imported>S.J.Mosavi
جز (لینک بین زبان)
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
{{درباره|گروهی از شیعیان خونخواه امام حسین |اقدامات آن‌ها|قیام توابین}}
{{درباره|گروهی از شیعیان خونخواه امام حسین |اقدامات آن‌ها|قیام توابین}}
'''توابین''' (توبه‌کنندگان) عنوان گروهی از شیعیان [[کوفه]] است که در [[سال ۶۵ قمری|سال ۶۵ق]] به رهبری [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به خونخواهی [[امام حسین]] (ع) قیام کردند و در پیکار با سپاه [[ابن زیاد]] در منطقه «[[عین الورده]]» به [[شهادت]] رسیدند.
'''توابین''' (توبه‌کنندگان) عنوان گروهی از شیعیان [[کوفه]] است که در [[سال ۶۵ قمری]] به رهبری [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به خونخواهی [[امام حسین(ع)]] قیام کردند و در پیکار با سپاه [[ابن زیاد]] در منطقه «[[عین الورده]]» به [[شهادت]] رسیدند.


== قیام ==
== قیام ==
{{اصلی|قیام توابین}}
{{اصلی|قیام توابین}}
قیام توابین نخستین قیام شیعی پس از [[واقعه عاشورا]] است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref> که با هدف خون‌خواهی [[امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا]]، در سال ۶۵ق صورت پذیرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج۶، ص۲۵.</ref> این قیام به دست توابین در مقابله با لشکر شام و در منطقه عین الورده رخ داد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۷۶-۲۸۰.</ref>
قیام توابین نخستین قیام شیعی پس از [[واقعه عاشورا]] است.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref> که با هدف خون‌خواهی [[امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا]]، در [[سال ۶۵ قمری]] صورت پذیرفت.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج۶، ص۲۵.</ref> این قیام به دست توابین در مقابله با لشکر شام و در منطقه عین الورده رخ داد.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۲۷۶-۲۸۰.</ref>


== علت نام گذاری ==
== علت نام گذاری ==
برخی شیعیان کوفه با این که از امام حسین (ع) دعوت کردند تا با او [[بیعت]] و علیه [[یزید بن معاویه]] قیام کنند از یاری امام (ع) سر باز زدند و او را در قیام [[عاشورا]]ی [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]] تنها گذاشتند.
برخی شیعیان کوفه با این که از امام حسین (ع) دعوت کردند تا با او [[بیعت]] و علیه [[یزید بن معاویه]] قیام کنند از یاری امام (ع) سر باز زدند و او را در قیام [[عاشورا]]ی [[سال ۶۱ هجری]] تنها گذاشتند.


آنان پس از واقعه [[کربلا]]، از کرده خود پشیمان شدند و تنها راه رستگاری و پذیرش [[توبه]] خویش را خونخواهی [[حسین بن علی]] (ع) و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه می‌دانستند. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۹۵.</ref>
آنان پس از واقعه [[کربلا]]، از کرده خود پشیمان شدند و تنها راه رستگاری و پذیرش [[توبه]] خویش را خونخواهی [[حسین بن علی(ع)]] و کشتن قاتلان او یا کشته شدن در این راه می‌دانستند. از این رو در تاریخ به توّابین شهرت یافتند.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۹۵.</ref>
== توابین سرشناس==
== توابین سرشناس==
افرادی چون [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[رفاعة بن شداد بجلی]] <ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۶۴.</ref>، [[مسیب بن نجبه]]، [[عبدالله بن سعد ازدی]] و [[عبدالله بن وال تیمی]] از سران توابین بودند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref>
افرادی چون [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، [[رفاعة بن شداد بجلی]] <ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۶، ص۳۶۴.</ref>، [[مسیب بن نجبه]]، [[عبدالله بن سعد ازدی]] و [[عبدالله بن وال تیمی]] از سران توابین بودند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۴۲۸ق، ج۷، ص۲۴۶.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش