علت غایی: تفاوت میان نسخهها
جز
←پیشینه: اصلاح ارقام
جز (←پیشینه: اصلاح ارقام) |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
ارسطو علت غایی را سرآمد و مقدم بر همه علتها میدانست و با پیروی از او، مکتب مدرسی مسیحیت در قرون وسطا نیز پدیدههای مادی را به کمک قصد و [[اراده الهی|اراده خدا]] تبیین میکرد و به جای پرسش از چگونگی، از چراییها و علت غایی سخن میگفت.<ref>برت، مبادی مابعدالطبیعه علوم نوین، ۱۳۶۹ش، ص۹۰.</ref><br> | ارسطو علت غایی را سرآمد و مقدم بر همه علتها میدانست و با پیروی از او، مکتب مدرسی مسیحیت در قرون وسطا نیز پدیدههای مادی را به کمک قصد و [[اراده الهی|اراده خدا]] تبیین میکرد و به جای پرسش از چگونگی، از چراییها و علت غایی سخن میگفت.<ref>برت، مبادی مابعدالطبیعه علوم نوین، ۱۳۶۹ش، ص۹۰.</ref><br> | ||
فیلسوفان مسلمان -همچون [[ابن سینا|ابنسینا]] و [[ملاصدرا|صدرالمتالهین]]- نیز متاثر از ارسطو، بحث از علت غایی را برترین جزء [[حکمت]] میدانستند.<ref>ابنسینا، الشفاء(الهیات)، ۱۴۰۴ق، ص۳۰۰؛ صدرالدین شیرازی، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۲۷۰.</ref><br> | فیلسوفان مسلمان -همچون [[ابن سینا|ابنسینا]] و [[ملاصدرا|صدرالمتالهین]]- نیز متاثر از ارسطو، بحث از علت غایی را برترین جزء [[حکمت]] میدانستند.<ref>ابنسینا، الشفاء(الهیات)، ۱۴۰۴ق، ص۳۰۰؛ صدرالدین شیرازی، الحکمة المتعالیة، ۱۹۸۱م، ج۲، ص۲۷۰.</ref><br> | ||
با آغاز رُنسانس و پیشرفت علوم تجربی و تمرکز بر [[علت فاعلی]] و علت صوری به جای علت غایی، تصویر ارسطویی از جهان بیفایده تلقی شد و به صورت ضمنی، علت غایی، مورد انکار قرار گرفت.<ref>طاهر رحیمی، «خاستگاه اختلافات مبنایی درباره علت غایی»، ص۹۱-۹۲.</ref> | با آغاز رُنسانس(قرن ۱۴-۱۶ میلادی اروپا) و پیشرفت علوم تجربی و تمرکز بر [[علت فاعلی]] و علت صوری به جای علت غایی، تصویر ارسطویی از جهان بیفایده تلقی شد و به صورت ضمنی، علت غایی، مورد انکار قرار گرفت.<ref>طاهر رحیمی، «خاستگاه اختلافات مبنایی درباره علت غایی»، ص۹۱-۹۲.</ref> | ||
==تعریف علت غایی== | ==تعریف علت غایی== |