اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها

اصفهان پس از تسلط مسلمانان دست‌کم تا قرن چهارم، مشهور به [[اهل سنت|تسنن]] و حتی [[ناصبی‌گری]] بوده است؛ اما پس از ظهور [[آل‌بویه]] در نیمه اول قرن چهارم، به‌تدریج با مهاجرت [[سادات]] و شیعیان، به شهری شیعی تبدیل شد و به‌تدریج در سده‌های هشتم و نهم، نوعی تفاهم میان اهل‌سنت و [[شیعیان]] در اصفهان ایجاد شد.

اصفهان یکی از مراکز اصلی [[حوزه علمیه|حوزه علمیه شیعه]] در ایران بوده است؛ چنانکه گفته شده در قرن یازدهم گاه ۶۰ [[مجتهد|مجتهد جامع‌الشرایط]] در یک مجلس حضور داشته‌اند. از همین رو [[مکتب فلسفی اصفهان]] که با [[میرداماد]] و شاگردان او شناخته می‌شود، از این شهر برخاسته است. کتاب‌های مهمی از جمله [[بحارالانوار]] اثر محمدباقر مجلسی و نیز [[القبسات (کتاب)|قبسات]] اثر میرداماد در اصفهان نگاشته شده و نیز عالمان اصفهانی پیشتاز فارسی‌نویسی در آثار شیعی بوده‌اند. اصفهان همچنین یکی از پایگاه‌های اصلی [[اخباریگری]] بوده و عالمانی از جمله [[محمدتقی مجلسی]]، [[فیض کاشانی]] و [[فاضل تونی]] گرایش اخباری داشته‌اند.

بعد از آل بویه، [[آل کاکویه]] حاکم منطقه مرکزی ایران شدند که اینان نیز شیعه بودند<ref>فقیه‌ایمانی، تاریخ تشیع اصفهان، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۳.</ref> و از اواخر سده چهارم تا سال ۴۴۳ق که به دست طغرل سلجوقی سقوط کردند، حاکم اصفهان شدند.<ref>فقیه‌ایمانی، تاریخ تشیع اصفهان، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۳.</ref>

در قرن هفتم نیز عالمان شیعه در این شهر بوده‌اند.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۹۱ش، ص۱۹۵.</ref> پیش از حمله مغول و در اوایل قرن هفتم، از [[اسعد بن عبدالقاهر|ابوالسعادات اصفهانی]] به‌عنوان یکی از علمای شیعه اصفهان یاد شده است.<ref>رک: توسلی فارفانی و سعادت، «شیخ ابوالسعادات...»، ص۱۳۱-۱۴۱.</ref>