Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
محمدعلی رجایی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نخست‌وزیری
imported>Mehrizi جز (←اندیشهها: تست) |
|||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
=== نخست‌وزیری === | === نخست‌وزیری === | ||
[[پرونده:محمدعلی رجایی در سازمان ملل.jpg|بندانگشتی|300px|رجایی در سازمان ملل، | [[پرونده:محمدعلی رجایی در سازمان ملل.jpg|بندانگشتی|300px|رجایی در کنفرانس مطبوعاتی در سازمان ملل، آثار شکنجه توسط حکومت پهلوی را نشان می‌دهد.]] | ||
مجلس شواری اسلامی ایران نامزدهایی که [[سید ابوالحسن بنی‌صدر]] رئیس‌جمهور وقت، برای نخست‌وزیری معرفی کرد را نپذیرفت. به پیشنهاد بنی‌صدر هیئتی از نمایندگان شکل گرفت تا فردی که صلاحیت نخست‌وزیری دارد به بنی‌صدر معرفی شود. این هیئت رجایی را معرفی کرد<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، شهید محمدعلی رجایی به روایت اسناد ساواک، ۱۳۷۸ش، ص۳۱.</ref> و مجلس نیز در [[۲۰ مرداد]] [[سال ۱۳۵۹ هجری شمسی|۱۳۵۹ش]]، او را به‌عنوان نخست‌وزیر تأیید کرد.<ref>«[https://www.irna.ir/news/83436681 همه‌پرسی؛ پایانی بر نخست‌وزیری در ایران]»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> بنی‌صدر ابتدا با نخست‌وزیری وی مخالفت کرده و در نهایت پذیرفت؛<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، شهید محمدعلی رجایی به روایت اسناد ساواک، ۱۳۷۸ش، ص۳۱.</ref> ولی با وی اختلاف‌نظر داشت. او از میان ۲۱ وزیر پیشنهادی رجایی، تنها ۱۴ نفر را تأیید کرد.<ref>گلی‌زواره، «محمدعلی رجایی رئیس‌جمهور راست گفتار و درست کردار»، ص۸۴۷؛ به نقل از چگونگی انتخاب اولین نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران، دفتر تحقیقات نخست‌وزیری، ص۷۷.</ref> اختلافات آن دو ادامه یافت و هیئت سه نفری{{یادداشت|هیئت حل اختلاف شامل نماینده‌ای از طرف بنی‌صدر (شهاب‌الدین اشراقی)، نماینده‌ای از طرف رجایی، سید محمدحسین بهشتی، رئيس قوه‌قضاییه وقت و اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس وقت ([[محمد یزدی]])، و نماینده‌ای از طرف امام خمینی ([[محمدرضا مهدوی کنی]]) بود. (امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۲۴۹.)}} برای حل اختلاف مأموریت یافت. امام خمینی بر اساس گزارش این هیئت، بنی‌صدر را از فرماندهی کل قوا عزل کرد.<ref>گلی‌زواره، «محمدعلی رجایی رئیس‌جمهور راست گفتار و درست کردار»، ص۴۷.</ref> | مجلس شواری اسلامی ایران نامزدهایی که [[سید ابوالحسن بنی‌صدر]] رئیس‌جمهور وقت، برای نخست‌وزیری معرفی کرد را نپذیرفت. به پیشنهاد بنی‌صدر هیئتی از نمایندگان شکل گرفت تا فردی که صلاحیت نخست‌وزیری دارد به بنی‌صدر معرفی شود. این هیئت رجایی را معرفی کرد<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، شهید محمدعلی رجایی به روایت اسناد ساواک، ۱۳۷۸ش، ص۳۱.</ref> و مجلس نیز در [[۲۰ مرداد]] [[سال ۱۳۵۹ هجری شمسی|۱۳۵۹ش]]، او را به‌عنوان نخست‌وزیر تأیید کرد.<ref>«[https://www.irna.ir/news/83436681 همه‌پرسی؛ پایانی بر نخست‌وزیری در ایران]»، خبرگزاری جمهوری اسلامی.</ref> بنی‌صدر ابتدا با نخست‌وزیری وی مخالفت کرده و در نهایت پذیرفت؛<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، شهید محمدعلی رجایی به روایت اسناد ساواک، ۱۳۷۸ش، ص۳۱.</ref> ولی با وی اختلاف‌نظر داشت. او از میان ۲۱ وزیر پیشنهادی رجایی، تنها ۱۴ نفر را تأیید کرد.<ref>گلی‌زواره، «محمدعلی رجایی رئیس‌جمهور راست گفتار و درست کردار»، ص۸۴۷؛ به نقل از چگونگی انتخاب اولین نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران، دفتر تحقیقات نخست‌وزیری، ص۷۷.</ref> اختلافات آن دو ادامه یافت و هیئت سه نفری{{یادداشت|هیئت حل اختلاف شامل نماینده‌ای از طرف بنی‌صدر (شهاب‌الدین اشراقی)، نماینده‌ای از طرف رجایی، سید محمدحسین بهشتی، رئيس قوه‌قضاییه وقت و اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس وقت ([[محمد یزدی]])، و نماینده‌ای از طرف امام خمینی ([[محمدرضا مهدوی کنی]]) بود. (امام خمینی، صحیفه امام، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۲۴۹.)}} برای حل اختلاف مأموریت یافت. امام خمینی بر اساس گزارش این هیئت، بنی‌صدر را از فرماندهی کل قوا عزل کرد.<ref>گلی‌زواره، «محمدعلی رجایی رئیس‌جمهور راست گفتار و درست کردار»، ص۴۷.</ref> | ||