پرش به محتوا

مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۹۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۳
جز
خط ۷۶: خط ۷۶:


مطابق برخی گزارش‌ها، پس از کشته شدن عثمان، مالک اولین شخصی بود که با [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] [[بیعت]] کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۲۶.</ref> مالک پس از بیعت خود با علی(ع) ضمانت داد که همه مردم [[کوفه]] نیز با او بیعت نمایند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۸.</ref> وی از جمله اشخاصی بود که در هدایت مردم به بیعت با علی(ع) نقش داشت و با بیان اینکه «علی وصی اوصیا و وارث علم انبیاست» مردم را به بیعت با او دعوت می‌کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۹</ref>  
مطابق برخی گزارش‌ها، پس از کشته شدن عثمان، مالک اولین شخصی بود که با [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] [[بیعت]] کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۲۶.</ref> مالک پس از بیعت خود با علی(ع) ضمانت داد که همه مردم [[کوفه]] نیز با او بیعت نمایند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۸.</ref> وی از جمله اشخاصی بود که در هدایت مردم به بیعت با علی(ع) نقش داشت و با بیان اینکه «علی وصی اوصیا و وارث علم انبیاست» مردم را به بیعت با او دعوت می‌کرد.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دار صادر، ج۲، ص۱۷۹</ref>  
==در کلام امام علی(ع)==
==در کلام امام علی(ع) و دیگران==
با نگاهی به سخنان امام علی(ع) درباره مالک می‌توان به ابعادی از شخصیت او پی برد. مالک از دیدگاه حضرت دارای این ویژگی هاست: [[عبادت|عبودیت و بندگی]]، دور از خواب و استراحت هنگام ترس و جنگ، نهراسیدن از دشمنان، سوزان‌تر از شعله آتش برای بدکاران، شمشیر همیشه تیز و برّان خدا <ref>مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان،۱۳۸۴ش، ص۶۴۱.
با نگاهی به سخنان امام علی(ع) درباره مالک می‌توان به ابعادی از شخصیت او پی برد. مالک از دیدگاه حضرت دارای این ویژگی هاست: [[عبادت|عبودیت و بندگی]]، دور از خواب و استراحت هنگام ترس و جنگ، نهراسیدن از دشمنان، سوزان‌تر از شعله آتش برای بدکاران، شمشیر همیشه تیز و برّان خدا <ref>مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان،۱۳۸۴ش، ص۶۴۱.
</ref> در کلامی دیگر [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] در باره او فرموده: خداوند مالک را رحمت کند که به یقین براى من چنان بود که من براى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)بودم». <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۲، ص۲۱۴، ج۱۵، ص۲۹۸.</ref>
</ref> در کلامی دیگر [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] در باره او فرموده: خداوند مالک را رحمت کند که به یقین براى من چنان بود که من براى رسول خدا(صلى الله علیه وآله)بودم». <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۲، ص۲۱۴، ج۱۵، ص۲۹۸.</ref>
[[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید معتزلی]] در [[شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)|شرح نهج البلاغه]] نقل می‌کند که از کسی در باره مالک پرسیدند در پاسخ گفت: چه بگویم در باره شخصیتی که زندگانی‌اش شامیان( [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و سپاهیانش) را خوار و مغلوب کرد و مرگش اهل عراق را (شیعیان امام علی(ع) ) <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۲، ص۲۱۴.</ref>
[[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید معتزلی]] در [[شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)|شرح نهج البلاغه]] نقل می‌کند که از کسی در باره مالک پرسیدند در پاسخ گفت: چه بگویم در باره شخصیتی که زندگانی‌اش شامیان( [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و سپاهیانش) را خوار و مغلوب کرد و مرگش اهل عراق را (شیعیان امام علی(ع) ) <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۲، ص۲۱۴.</ref>  معاویه پس از دریافت خبر شهادت مالک  در جمع یارانش چنین گفت: همان [[امام علی علیه‌السلام|علی]] دو دست راست(کنایه از دو عنصر قدرتمند و قابل اعتماد) وجود داشت یکی [[عمار یاسر|عمار]] که در [[صفین]] بریده شد و دیگری اشتر که امروز قطعش کردیم. <ref>شیخ مفید، الاختصاص، ۱۴۱۳ق، ص۸۱.</ref>
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول =از سخنان [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] پس از شهادت مالک اشتر: مالک، امّا چه مالکى! به خدا سوگند اگر کوه بود، يکتا بود و اگر سنگ بود، سرسخت و محکم بود، هیچ مرکبى نمى‌توانست از کوهسار وجودش بالا رود و هیچ پرنده‌اى به اوج آن راه نمى‌يافت.(نهج البلاغه، کلمات قصار۴۴۳) |تاریخ بایگانی | | منبع =|تراز = وسط| عرض = 450px | اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول =از سخنان [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] پس از شهادت مالک اشتر: مالک، امّا چه مالکى! به خدا سوگند اگر کوه بود، يکتا بود و اگر سنگ بود، سرسخت و محکم بود، هیچ مرکبى نمى‌توانست از کوهسار وجودش بالا رود و هیچ پرنده‌اى به اوج آن راه نمى‌يافت.(نهج البلاغه، کلمات قصار۴۴۳) |تاریخ بایگانی | | منبع =|تراز = وسط| عرض = 450px | اندازه خط = 13px|رنگ پس‌زمینه =#FFF7E6| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}


۱۸٬۱۰۸

ویرایش