جعده دختر اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جَعده(یا جُعده)''' دختر [[اشعث بن قیس کندی]] و همسر [[امام حسن مجتبی(ع)]] است که به تحریک [[معاویه]]، امام حسن(ع) را مسموم کرد و به [[شهادت]] رساند. او از امام حسن(ع) صاحب  فرزندی نشد.

جعده، همسر حسن بن علی [[امام]] دوم شیعیان بود، به گزارش بلاذری او با نیرنگ اشعث به ازدواج امام حسن درآمد: چراکه [[امام علی(ع)]]، از اشعث خواسته بود که دختر سعید بن قیس را برای امام حسن(ع) خواستگاری کند، اما اشعث او را برای پسر خود خواستگاری کرد و دختر خود جعده را برای ازدواج با امام حسن پیشنهاد داد.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۴-۱۵.</ref> هرچند در برخی منابع آمده که امام علی خود از ام عمران دختر سعید بن قیس برای امام حسن خواستگاری کرده بود، سعید با اشعث مشورت کرد، اشعث او را منصرف کرد و دخترش را به عقد پسر خود درآورد.<ref>قرشی، موسوعة سيرة أهل البيت(ع)، ۱۴۳۳ق، ج۱۱، ص۴۶۲-۴۶۳؛ ابن جوزی، اذکیاء، مکتبة الغزالی، ص۳۴.</ref>

به گزارش منابع تاریخی، جعده پس از شهادت امام مجتبی(ع) با یعقوب بن طلحه بن عبیدالله ازدواج کرد.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۵.</ref> و برای او سه پسر به نام‌های اسماعیل، اسحاق و ابوبکر به دنیا آورد که اسماعیل و اسحاق به هنگام حیات پدر از دنیا رفتند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۲۶.</ref> یعقوب بن طلحه در [[واقعه حره]] در سال ۶۳ق کشته شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۲۶.</ref> جعده پس از او با عباس بن عبدالله بن عباس فرزند بزرگ [[ابن عباس]] ازدواج کرد و برای او پسری به نام محمد و دختری به نام قریبه به دنیا آورد که از این دو نسلی باقی نماند.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۲۴۱.</ref>