جعده دختر اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''جَعده(یا جُعده)''' دختر [[اشعث بن قیس کندی]] و همسر [[امام حسن مجتبی]](ع) است که با توطئه و وسوسه [[معاویه]]، امام مجتبی(ع) را مسموم کرد و به [[شهادت]] رساند. او از امام(ع) صاحب  فرزند نشد و در چگونگی و چرایی وقوع [[ازدواج]] امام با او روایت‌های مختلفی وجود دارد.

در تاریخ، از تولد جعده مطلبی به میان نیامده اما درباره نسب وی آمده است که پدرش «[[اشعث بن قیس کندی]]» از چهره‌های مشهور صدر [[اسلام]] و مادرش «''ام فروة''» خواهر [[ابوبکر]] بوده است.<ref> ابن اعثم، کتاب الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج ۱، ص۶۸.</ref>

[[ابوالفرج اصفهانی]] نام‎های ''سکینه''، ''شعثاء'' و ''عایشه'' را برای وی نقل کرده ولی نام صحیح او را جعده ذکر می‎کند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالببین، ۱۳۸۵ق، ص۳۲.</ref>

== چگونگی ازدواج با امام حسن(ع) ==

بلاذری درباره نقش منافقانه اشعث در این ازدواج این‌گونه می‌نویسد که [[امام علی(ع)]] دختر سعید بن قیس به نام «''ام عمران''» را برای فرزندش حسن(ع) خواستگاری کرد. سعید با برادرش اشعث به مشورت پرداخت و جریان را به او گفت. اشعث از روی نیرنگ به سعید گفت: پس بهتر نیست او را به پسر من محمد که پسر عمویش هست بدهی؟ بدین طریق، اشعث در مشورت خیانت کرد و سپس دختر خودش جعده را برای ازدواج امام حسن(ع) پیشنهاد داد.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج ۳، ص ۱۴-۱۵.</ref>

بنابر روایات تاریخی، ازدواج [[امام حسن مجتبی|امام حسن]](ع) با جعده در زمان حکومت امام علی(ع) و در [[کوفه]] بوده، چرا که در برخی از نقل‎ها اشعث امام علی(ع) را «''امیرالمؤمنین''» خطاب می‌کند<ref>ر.ک: ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج ۹، ص۱۳۸-۱۳۹.</ref> و از سوی دیگر اشعث در زمان [[عثمان بن عفان|عثمان]]، حاکم [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] بود و پس از [[جنگ جمل]] عزل شد و به کوفه آمد. بنابراین، می‌توان گفت که این خواستگاری در کوفه و در فاصله سال‎های ۳۶ تا ۴۰ هجری بوده است.<ref>قرشي، موسوعة سيرة أهل البيت (ع)، ۱۴۳۳ق، ج ۱۱، ص ۴۶۲.</ref>

در تاریخ، هیچ فرزند مشترکی برای امام و جعده ذکر نشده است. [[شیخ مفید]] در شمار فرزندان امام حسن(ع)، از ۸ فرزند پسر و ۷ فرزند دختر برای امام(ع) نام می‌برد که نام مادر هیچ کدام از آن‌ها جعده نیست.<ref> مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج ۲، ص۲۰.</ref>